Piano Phase

Piano Phase is een compositie voor twee pianos (of één piano met een bandrecorder[1]) van de Amerikaanse componist Steve Reich uit 1967. Het minimalistische stuk maakt gebruik van de phasing-techniek welke Reich ontwikkelde, waarin de tweede partij na een aantal maten herhaling vertraagd wordt in tempo, totdat het één tel achterligt en weer op het reguliere tempo wordt gespeeld.

Piano Phase
Het eerste motief van het stuk
ComponistSteve Reich
Gecomponeerd voorPiano, bandrecorder, marimba
Tempo76 BPM
Première1967
DuurCa. 15-20 minuten
Vorige werkReed Phase
Volgende werkViolin Phase
Portaal    Klassieke muziek

Compositie

Het stuk bestaat uit drie motieven, elk met een andere maatsoort. Het eerste motief is geschreven in 12/4, het tweede in 8/4 en het derde in 4/4.[2]

Hoewel het stuk strikt gezien 32 maten bevat worden de maten veelal 16 tot 32 maal herhaald. De 'phasing'-stukken tussen sommige maten worden in de eerste partij 4 tot 18 maal herhaald, afhankelijk van de plaats in het stuk en voorkeuren van de spelers.

In de bladmuziek staat ook de specifieke opstelling vermeld voor piano's tijdens een uitvoering. [2] Zo moeten de twee piano's loodrecht op de kijkrichting van het publiek staan, op zo'n manier dat de spelers elkaar tijdens de uitvoering kunnen aankijken. Zo'n zelfde opstelling is ook van kracht bij marimba's, waar wordt aangeraden om het stuk een octaaf lager te spelen.

Uitvoeringen
Een solo-uitvoering van het stuk in 2005 door Peter Aidu

Reich speelde het stuk voor piano en een bandrecorder, maar schreef het voor twee piano's. (uitvoeringsgeschiedenis, marimbas en elektronische piano's)

De eerste solo-uitvoering van het stuk werd opgevoerd in 2004 door de Amerikaan Rob Kovacs aan het Baldwin Wallace Conservatory of Music in Berea (Ohio). Met de linkerhand speelde Kovacs de eerste partij op één vleugel, met zijn rechterhand de tweede partij op een andere, met zijn rug naar het publiek. Na dat Piano Phase gespeeld was, werd ook Music for 18 Musicians uitgevoerd. Steve Reich zelf was ook aanwezig bij de uitvoering.[3]

Op 28 februari 2016 gaf de Iraniër Mahan Esfahani een uitvoering van het stuk op de klavecimbel in de Philharmonie van Keulen.[4] Deze uitvoering bevatte barokke werken van Bach en Vivaldi, maar ook moderne stukken van Górecki en Reich. Na ongeveer 3 à 4 minuten tijdens het spelen van Piano Phase werd er geklapt vanuit het publiek, na een minuut gevolgd door gejoel en boegeroep. Tijdens de tiende minuut onderbrak Esfahani zijn spel en sprak het publiek aan op hun gedrag met de vraag "What are you afraid of?". Hierna werd het concert gestopt.

Werken van Steve Reich

It's Gonna Rain (1965) · Come Out (1966) · Reed Phase (1966) · Piano Phase (1967) · Violin Phase (1967) · Pendulum Music (1968) · Four Organs (1970) · Drumming (1970–1971) · Clapping Music (1972) · Six Pianos (1973) · Music for Mallet Instruments, Voices and Organ (1973) · Music for 18 Musicians (1974–1976) · Music for a Large Ensemble (1978) · Octet (1979) · Variations for Winds, Strings and Keyboards (1979) · Tehillim (1981) · Vermont Counterpoint (1982) · Eight Lines (1983) · The Desert Music (1984) · Sextet (1984) · New York Counterpoint (1985) · The Four Sections (1987) · Electric Counterpoint (1987) · Different Trains (1988) · The Cave (1993) · City Life (1994) · Proverb (1995) · Triple Quartet (1998) · Three Tales (1998–2002) · Cello Counterpoint (2003) · Variations for vibes, pianos & strings (2005) · Daniel Variations (2006) · Double Sextet (2007) · 2×5 (2008) · Mallet Quartet (2009) · WTC 9/11 (2010) · Radio Rewrite (2012)

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.