Petrus van der Borcht

Petrus van der Borcht, in het Latijn Petrus à Castro, (Brussel, parochie Sint-Goedele 16 juli 1676 - Neigem, 6 april 1739) was een Neolatijnse dichter en pastoor van Neigem.[1]

Voorbeeld van een "Emblema" uit het boek van Petrus Vander Borcht, Applausus chronographicus, Brussel, 1717, bld. 7.
Het "Theatrum Caesareum", tekening van Jacob Harrewijn en gedichten van Petrus van der Borcht.
De broeder van Petrus van der Borcht, Jan-Karel van der Borcht (1668-1735), Muntmeester-Generaal, in zijn fabriek van goud- en zilverdraden "In de Kat", in de Magdalenasteenweg (schets door Jacob Harrewijn, 1694).

Levensloop

Hij was de zoon van Jacobus van der Borcht een zeer rijk burger van Brussel, fabrikant van zilver- en gouddraad, en van Dorothea de Witte, die uit de Zeven Geslachten van Brussel stamde en in tweede huwelijk was getrouwd met de beeldhouwer Peter van Dievoet.

Hij was ook de broer van de graveur Jan-Carel van der Borcht, Muntmeester-Generaal, die met allegorische etsen de gedichten van zijn broer versierd heeft. Deze Jan-Carel van der Borcht is een voorouder van de huidige familie de Meeûs d'Argenteuil.

Zijn werk

Een deel van zijn werk is goed gekend door het grote publiek, omdat hij de auteur is van de Latijnse gedichten en chronogrammen die men vindt op de gevels van de Brusselse Grote Markt, zoals het, in dezelfde tijd, Santeul heeft gedaan voor de bronnen van Parijs.

Van der Borcht publiceerde ook drie boeken met Latijnse gedichten, onder meer:

  • Invictissimo Gloriosissimo, Potentissimoque, Romanorum Imperatori Carolo Sexto et Regi Hispaniae III. Duci Brabantiae IV. 11. octobris 1717. inaugurato Bruxellis. Applausus chronographicus 1717 ("Aan Karel, de onoverwinnelijke, glorieuze en machtige zesde Keizer van het Romeinse Rijk, derde Koning van Spanje, en vierde Hertog van Brabant, ingehuldigd op 11 oktober 1717 in Brussel. Lof in de vorm van chronogrammen")
  • Applausus Virico Philippo Laurentio de Daun Principi Thianensi Aurei Velleris Equiti Belgii gubernatori ac languentis patriae restauratori, 1725 ("Lof van Wierich Philippus Laurentius van Daun, prins van Thiano, Ridder van het Gulden Vlies, Gouverneur van België, en hersteller van het zieke vaderland")

Enkele van zijn gedichten kan men lezen op de huizen langs de Grote Markt.

Te Neigem is er geen gedenkteken aan deze vermaarde dichter.

Bibliografie
  • John Landwehr, Emblem and fable books printed in the Low Countries 1542-1813: a biliography, Utrecht, Hes Publishers, 1988
  • John Landwehr, Emblem books in the Low Countries, 1554-1949: a bibliography, Utrecht, Haentjens Dekker & Gumbert, 1970
  • Bibliotheca emblematica, Utrecht, Haentjens Dekker & Gumbert, 1972
  • Marcus De Schepper, Emblemata voor de uldinge. Een zestigtal 'onbekende' Zuid-Nederlandse embleemdrukken in de Brusselse Koninklijke Bibliotheek', in Mark van Vaeck, Hugo Brems & Geert H.M. Claassens (eds.), De steen van Alciato. Literatuur en visuele cultuur in de Nederlanden. Opstellen voor prof. dr. Karel Porteman bij zijn emeritaat - The Stone of Alciato. Literature and Visual Culture in the in the Low Countries. Essays in Honour of Karel Porteman, Leuven: Peeters, 2003, pp. 1085-1118.
  • Bruneel (Claude), Les grands commis du gouvernement des Pays-Bas autrichiens. Dictionnaire biographique du personnel des institutions centrales, avec la collaboration de Jean-Paul Hoyois, Bruxelles, 2001. Sub verbo: Borcht (François -sic- Charles van der) (in plaats van Jean-Charles), p. 111.

Noten
  1. Bijdragen tot de geschiedenis bijzonderlijk van het aloude hertogdom Brabant, volume 8, J. Vermeiren, 1909: "Petrus vander Borcht, Bruxellensis, aetatis suae anno 19°. Fecit professionem 1696 die decima sexta Octobris. Cantavit primitias die… anno 1705. Anno 1720 admissus est ad pastoratum in Nyghem. Obiit in domo pastorali anno 1739 die sexta Aprilis."
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.