Petrus Johannes Schotel

Petrus Johannes (Jan) Schotel (Dordrecht, 11 november 1808 – Dresden, 23 juli 1865) was een Nederlands kunstschilder.

P.J. Schotel is in Dordrecht geboren als de zoon van de bekende zeeschilder Johannes Christiaan Schotel. Het was duidelijk dat hij over hetzelfde tekentalent als zijn vader beschikte.

Schepen voor de kust, op de achtergrond een schoener

Zijn vader was gelijk ook zijn leermeester. De vroegere schilderijen van Jan waren minder helder en vooral veel dramatischer. De bruin- en grijstinten overheersen. Reizen naar Frankrijk in 1827/28 en in 1829 maken dat zijn schilderwerk een wat warmer karakter krijgt. In 1830 gaat Jan werken als tekeninstructeur voor het Koninklijk Instituut voor de Marine in Medemblik. Jan was een expert waar het gaat om de technische en historische details van de schepen.

Jan was een duidelijk volger van de klassieke Hollandse school. In allerlei musea in Nederland zijn werken van hem te vinden, met name scheepsportretten en zeegezichten. 7 juli 1831 is Jan in Zutphen getrouwd met Marie Victoire De Veye, dochter van een officier. De kinderen van het paar krijgen de talenten van hun ouders mee, dochter Petronella Elisabeth Schotel (1834-1917) is ook kunstschilderes geworden. In 1850 verlaat hij de dienst in Medemblik en vestigt zich voor enkele jaren in Kampen, waarna hij in 1860 naar Düsseldorf, destijds een kunstenaarscentrum, vertrok.

In 1860 verhuist Jan Schotel naar Dresden, vijf jaar later, in 1865, overlijdt hij daar.

Zie de categorie Petrus Johannes Schotel van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.