Petite suite (Debussy)
Petite Suite is een quatre mainsstuk van de Franse componist Claude Debussy, die dit werk schreef in 1888-1889. De suite werd door Debussy voor de eerste keer uitgevoerd op 2 februari 1889, samen met de pianist/publicist/muziekuitgever Jacques Durand.
Petit Suite
| ||||
 | ||||
Claude Debussy aan de piano, augustus 1893 | ||||
| Componist | Claude Debussy | |||
| Soort compositie | Suite in vier delen | |||
| Gecomponeerd voor | piano (quatre-mains) | |||
| Opusnummer | L 65 | |||
| Compositiedatum | 1888/1889 | |||
| Première | 1889 | |||
| Duur | ca 14 minuten | |||
| Oeuvre | Oeuvre van Claude Debussy | |||
| ||||
De Petite Suite heeft een vrij eenvoudige lyrische opbouw, die in contrast staat met het werk dat Debussy later schreef en door sommige critici als 'te modern' werd gekenmerkt. Waarschijnlijk heeft Debussy deze compositie geschreven op suggestie van Durand, ten behoeve van bedreven amateurmusici, die in die periode veel behoefte hadden aan muziek die niet al te moeilijk voor hen was en die zij nog (ook thuis) konden spelen.
De Petite Suite bestaat uit vier delen, waarvan ieder deel zo werd geschreven, dat bij een uitvoering beide pianisten ongeveer evenveel aan bod komen.
Delen van de suite
De delen van de Petite Suite met titels en beschrijving:
- En bateau (In een boot)
- Tempoaanduiding: andantino, 6/8 maat, G majeur.
- Een golvende melodie wordt begeleid door gebroken akkoorden, die rimpels en draaikolken in het water suggereren. Hier wordt de latere stijl van Debussy al aangekondigd. Men treft er twee-tegen-drie bewegingen aan, de kenmerkende none-akkoorden, en lichte staccati tegenover een gebonden harmonieuze baspartij. Halverwege het stukje moduleert het naar D majeur, waar een frisse, resolute ritmiek het lieflijke begin verdrijft. Uiteindelijk keert het G majeur thema terug, nu nog golvender en vloeiender dan in het begin. Aan het einde verdwijnt het bootje in de mist of in de verte in pianissimo wegebbende klanken.
- Cortège (Optocht)
- Tempoaanduiding: moderato, 4/4 maat, E majeur.
- Een feestelijke parade of een historische optocht, uitgebeeld in statige ritmiek, met een vrolijk karakter. Na het marsthemaatje passeert een scherzando-passage in A majeur, die aan het einde via vier maten in As majeur terugvoert naar het E majeur thema van het begin.
- Menuet
- Ballet
- Tempoaanduiding: Allegro giusto, 2/4 maat, D majeur.
- Een feestelijk dansje op een nadrukkelijke, ritmisch strakke pas. Het stukje gaat halverwege over op een 3/4 maat, Tempo di Valse, een walsje, maar keert toch weer terug naar het 2/4 maat beginthema, om te eindigen met een 3/8 maat coda in een snelle wals Mouvement de Valse à un temps.
Orkestbewerking
Niet Debussy zelf, maar zijn landgenoot Henri Büsser orkestreerde enkele jaren later Petite Suite. In die tijd was het niet ongewoon dat iemand anders dan de componist het oorspronkelijke werk herschreef. Henri Büsser viel op door zijn vakkundige manier van arrangeren, maar was ook als componist zeer actief. In zijn lange leven schreef hij opera's, balettmuziek, toneelmuziek, missen en koorliederen en hij verwierf in zijn jonge jaren zelfs de Prix de Rome. Buiten Frankrijk is hij echter nauwelijks bekend geworden. Henri Büsser overleed in 1973 op 101-jarige leeftijd in Parijs.
De orkestratie van de Petite Suite is zeer kleurrijk en met veel gevoel voor de oorspronkelijke opzet door de arrangeur uitgevoerd. Het schommelen van de boot in het eerste deel wordt hier door een harppartij vertolkt. Diezelfde harp keert terug in het derde deel. In dat derde deel introduceert een werveling van houtblazers het menuet. In het ballet ten slotte klinkt door de orkestratie de echo van de Franse componist Delibes nog door.
De orkestuitvoering van de Petite Suite, zoals gemaakt door Büsser, staat op het repertoire van de meeste grote orkesten.