Peter van Aragón

Peter van Aragón was een zoon van Ferdinand I van Aragón en Eleonora Urraca van Castilië. Samen met zijn broers, Hendrik, Johan en Alfons van Aragón mocht hij al op jonge leeftijd deelnemen aan de regering van Castilië.

Ferdinand I stierf in 1416 en werd opgevolgd door zijn oudste zoon Alfons V. Ferdinand liet behalve het koninkrijk Aragón ook vele bezittingen in Castilië na. Alfons was echter niet zozeer geïnteresseerd in zijn Spaanse bezittingen als wel in zijn eigendommen in Italië.

Peter reisde met Alfons mee en in 1423 hielp hij bij de verdediging van Napels dat Alfonso datzelfde jaar had veroverd. Terwijl Alfons V naar Spanje trok op zoek naar nieuwe middelen om de oorlog in Italië te kunnen voortzetten liet hij Peter als diens plaatsvervanger achter. In juni 1424 werd Napels opnieuw belegerd door de Genuezen en Johanna II. Peter moest vluchten, eerst naar Castel Nuovo en in augustus naar Sicilië.

In 1429 keerde hij terug naar Spanje en bezette hij het kasteel en het dorp Peñafiel, dat vervolgens door de troepen van Johan II en Álvaro de Luna werd belegerd. De belegerden trokken zich terug en rukten op naar Cogolludo. Er vonden wat schermutselingen plaats tussen de Castiliaanse en Aragonese troepenmachten met aan beide zijden enkele duizenden soldaten en ruiters te paard. In juni waren de troepen opgetrokken tot Jadraque. De kardinaal van Foix voerde onderhandelingen. Ten slotte kwam ook de Aragonese koningin María tussenbeide en trokken de troepen uit Aragón en Navarra zich terug.

Hendrik van Aragón dreigde daarna nog even Toledo in te nemen, maar de Castiliaanse troepenmacht was nu echter veel groter geworden en Hendrik koos eieren voor zijn geld. Hij vertrok naar Italië. De samenzweringen van de broers werden hun door de kroon van Castilië niet in dank afgenomen. In 1429 werden Peters bezittingen door Álvaro de Luna verbeurdverklaard en door de koning van Castilië in beslag genomen. Peter bleef echter samenspannen. Hij werd in 1432 in Alcántara gevangengenomen en in 1433 weer vrijgelaten, waarna hij naar Italië vertrok, waar hij onderkoning van Sicilië werd.

In 1438 sloeg Alfons opnieuw een beleg om Napels. Op 17 oktober werd Peter tijdens een gevecht dodelijk verwond door een kogel die eerst drie keer op de grond kaatste en vervolgens de helft van zijn hoofd wegsloeg(¹).