Eleonora Urraca van Castilië

Eleonora, bijgenaamd La Rica Hembra, (Nederlands: Het Rijke Wijfje), en ook genoemd Eleonora van Alburquerque, werd geboren als dochter van Sancho van Castilië, graaf van Alburquerque en Beatrix van Alburquerque.

Vanwege haar afkomst had Eleonora veel grond en andere bezittingen in Castilië, Rioja en Extremadura. In 1393 trouwde ze met haar neef, Ferdinand I van Aragon, (de zoon van Johan I van Castilië) en Eleonora van Aragón). Ferdinand werd koning door het Compromis van Caspe, gesloten in 1412, en Eleonora werd hierdoor koningin van Aragón.

Na de dood van Ferdinand in 1416 trok Eleonora zich terug in een door haar gesticht klooster in Medina del Campo. Van daaruit probeerde zij te onderhandelen tussen haar kinderen, de prinsen van Aragón. Haar pogingen waren tevergeefs. In de jaren die volgden waren er voortdurend conflicten om de macht in verschillende Spaanse koninkrijken als Aragón, Castilië, en Navarra.

Met Ferdinand kreeg Eleonora acht kinderen die in de geschiedschrijving vaak beschreven worden als de prinsen van Aragón, in het Spaans, de Infantes de Aragón::

• Alfons V van Aragón (1394-1458)
• Maria van Aragón (1396-1445)
• Johan II van Aragón (1397-1479)
• Hendrik van Aragón (1400-1445)
• Eleonora van Aragón (1402-1449)
• Isabella van Aragón
• Peter van Aragón (1406-1438)
• Sancho van Aragón (1410-1416)