Perccottus glenii
Perccottus glenii is een straalvinnige vissensoort uit de familie van zeegrondels (Odontobutidae).[1] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1877 door Dybowski. Zijn Nederlandse naam is Amoergrondel.
| Perccottus glenii | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||
| Perccottus glenii | ||||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||||
| ||||||||||||
| Soort | ||||||||||||
| Perccottus glenii Dybowski, 1877 | ||||||||||||
Afbeeldingen op  | ||||||||||||
Perccottus glenii op  | ||||||||||||
| ||||||||||||
De Perccottus glenii is een baarsachtige vissoort die tot 25 centimeter lang kan worden. Het paaikleed van de mannetjes is erg donker. De soort heeft twee rugvinnen. De voorste rugvin heeft zes tot acht harde vinstekels, de achterste rugvin heeft negen tot elf zachte vinstralen. De anaalvin heeft één tot drie harde stekels en zeven tot tien zachte vinstralen.
Leefgebied & levenswijze
Oorspronkelijk afkomstig uit Oost-Azië. Hier leeft de soort vooral in stilstaande uiterwaardwateren zoals, meren ... Tegenwoordig is de soort door introducties verspreid geraakt over het hele westen van Rusland. In onder meer de Baltische Staten, Polen, Hongarije, Slowakije, Roemenië. Door zijn populariteit als aquariumvis is de Amoergrondel zo'n honderd jaar geleden voor het eerst buiten zijn oorspronkelijke leefgebied terechtgekomen, in Rusland. In wateren met weinig roofvissen, kan de soort zeer hoge dichtheden bereiken. De Amoergrondel kan erg goed omgaan met zuurstofloosheid, warm water, bevriezing en droogval.
Bedreigingen
Door zijn voedselkeuze vormt hij in plantenrijke wateren een grote bedreiging voor amfibieën en enkele zeldzame inheemse vis.
Bronnen, noten en/of referenties
|