Pauselijke Raad voor de Interreligieuze Dialoog

In de geest van de verklaring Nostra Aestate op 28 oktober 1965 tijdens het Tweede Vaticaans Concilie heeft de Pauselijke Raad voor de Interreligieuze Dialoog de volgende verantwoordelijkheden:

1. het bevorderen van onderling begrip, respect en samenwerking tussen de katholieke Kerk en de gelovigen van andere religies
2. het stimuleren van het onderzoek over de religies
3. het bevorderen van de opleiding van personen om de dialoog te voeren

De Pauselijke Raad voor de Interreligieuze Dialoog werd opgericht door paus Paulus VI op 19 mei 1964 als het Secretariaat voor Niet-Christenen. Op 28 juni 1988 vaardigde paus Johannes Paulus II de apostolische constitutie Pastor Bonus uit waarin de naam van de raad veranderd werd in de huidige naam en de raad een vast onderdeel werd van de Romeinse Curie.

Vooral onder het voorzitterschap van Francis Arinze, dat 17 jaar duurde, werd de raad op de kaart gezet. Hij reisde veel en werd vooral in de Verenigde Staten een populair spreker. Voor zijn werk kreeg kardinaal Arinze in 1999 de gouden medaille van de Internationale Raad voor Christenen en Joden.

In 2006 besliste paus Benedictus XVI dat de Pauselijke Raad voor de Interreligieuze Dialoog een onderdeel werd van de Pauselijke Raad voor de Cultuur, maar in 2007 werd dit besluit door hem weer teruggedraaid.

De activiteiten van de raad zijn gericht op de gemeenschappelijke waarden en interesses voor de gelovigen en de spirituele leiders van andere godsdiensten. De Pauselijke Raad voor de Interreligieuze Dialoog verwelkomt bezoekers, bezoekt zelf andere godsdiensten, houdt vergaderingen en publiceert driemaal per jaar een nieuwsbrief.

• Pagina over de Pauselijke Raad voor de Interreligieuze Dialoog op de website van het Vaticaan