Paul Körner

In 1926 werd hij lid van de NSDAP. In februari 1931 werd hij lid van de Schutzstaffel.

Körner vergaderde met Adolf Hitler, Göring en Wilhelm Frick op 22 januari 1933 in de villa van Joachim von Ribbentrop. Daarbij beslisten de NSDAP en de vertegenwoordigers van president Paul von Hindenburg tot de vorming van een coalitie met Hitler als Rijkskanselier, die op 30 januari aantrad.

Van maart tot november 1933 en van maart 1936 tot mei 1945 zetelde Körner voor de NSDAP in de Reichstag.[1] In oktober 1936 werd hij staatssecretaris voor het vierjarenplan, dat de economie klaar moest stomen voor de oorlog. Körner plande mee Operatie Barbarossa in 1941.[2]

Hij was voorzitter van de raad van bestuur van de Reichswerke Hermann Göring, bestuurder van de Lufthansa, lid van de "Reichsautobahn" en lid van de Reichsarbeitskammer. Hij was lid van de Deutsche Forschungsgemeinschaft, de Deutschen Akademie der Luftforschung en het bestuur van de Reichspost.[3]

Na de oorlog arresteerden de geallieerden Körner. Hij werd bij de processen van Neurenberg opgeroepen als getuige. In april 1949 werd hij op het Wilhelmstraßenproces tot 15 jaar gevangenis veroordeeld. Op 15 december 1951 kwam hij voortijdig vrij uit de Gevangenis van Landsberg.