Paul Brien

Brien promoveerde in 1922 tot doctor in de dierkunde. Van 1928 tot 1964 was hij hoogleraar aan de Université libre de Bruxelles ULB, tussen 1945 en 1947 was hij daar decaan van de faculteit wetenschappen. Hij kreeg in 1965 een eredoctoraat van de Universiteit van Dijon. Hij werd een befaamd bioloog en zoöloog en deed onder meer onderzoek naar de fauna in Belgisch-Congo. Brien beschikte over een encyclopedische kennis van zijn vakgebied en was een verdediger van het concept van de epigenese.

Brien was daarnaast militant in de Kommunistische Partij van België. Hij was ook een Waals militant. In 1935 stichtte hij het Comité de Vigilance des intellectuels antifascistes en werd er voorzitter van. Hij was eveneens voorzitter van het Comité du Front populaire. In juni 1936 werd hij, voorgedragen door de communisten, provinciaal senator voor Brabant, maar na vier maanden was hij al ontslagnemend. Tijdens de België in de Tweede Wereldoorlog werd hij in het oog gehouden door de Duitse bezetter. In juni 1942 werd hij opgepakt en ondervraagd door de Gestapo over zijn activiteiten ten gunste van de Spaanse republikeinen en communisten (Spaanse Burgeroorlog), alsook over zijn vrijmetselaarschap. In december 1942 werd hij als gijzelaar opgesloten in de citadel van Hoei.

Van 1945 tot 1949 was hij lid van het Dagelijks bestuur van het Waals Nationaal Congres. Hij ondertekende, met 52 andere academici, de petitie La Wallonie en alerte, die opkwam tegen de minorisering van Wallonië binnen België. In 1964 was hij medestichter van het FDF en tot in 1967 was hij er de eerste voorzitter van. Zijn gezondheid liet hem niet toe in te gaan op de vraag om de kieslijst aan te voeren bij de eerstvolgende verkiezingen. Hij werd erevoorzitter van het FDF.

• La signification biologique de l'éducation, Brussel, 1931
• Pour l'enseignement officiel, Brussel, 1932
• Guide des travaux pratiques de zoologie, faits en candidature en sciences naturelles à l'ULB, Luik, 1942
• Eléments de zoölogie et notions d'anatomie comparée
  • I. Introduction biologique, Luik, 1949
  • II. Les Coelomats hyponeuriens, Luik, 1961
• Le libre examen et la biologie, Brussel, 1963-1964

• Paul VAN MOLLE, Het Belgisch Parlement, 1894-1972, Antwerpen, 1972
• Chantal KESTELOOT, Paul Brien, in: Encyclopédie du Mouvement Wallon, Institut Jules Destrée, 2000.