Parmelia
Parmelia is een geslacht van korstmossen dat behoort tot de orde Lecanorales van de ascomyceten. De toppen van de bladachtige lobben, het thallus, zijn vaak min of meer vierkant. De bovenkant van het thallus is als het in het directe zonlicht staat blauwgrijs tot lichtbruin. Op het thallus zitten netvormige ribbels en richels. De onderkant is zwart en heeft rhizinen, hyfenbundels, voor verankering.[1] Het geslacht Parmelia is nu verder opgedeeld in een aantal nieuwe geslachten op grond van de vorm van het thallus, waaronder de geslachten Cetrelia, Hypogymnia, Menegazzia en Pseudevernia. De soorten komen vooral voor in de gematigde gebieden.[2]
Parmelia | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Parmelia sulcata met spleetsoralen. | ||||||||||||
Taxonomische indeling | ||||||||||||
| ||||||||||||
Geslacht | ||||||||||||
Parmelia Ach. (1803) | ||||||||||||
Afbeeldingen Parmelia op | ||||||||||||
Parmelia op | ||||||||||||
|
Parmelia sulcata vormt voor de verspreiding spleetsoralen.
Parmelia-korstmossen zijn voedsel voor de rupsen van sommige Lepidoptera-soorten, zoals de sigaarzakdrager (Taleporia tubulosa) en Setema cereola.
Parmelia-soorten produceren usninezuur. Men neemt aan dat het de korstmossen tegen ultraviolette straling beschermt en door zijn intens bittere smaak korstmossen beschermt tegen begrazing.
Soorten
Enkele soorten zijn:
- Parmelia asiatica
- Parmelia omphalodes
- Parmelia perlata
- Parmelia saxatilis
- Parmelia sulcata
Externe links
Bronnen, noten en/of referenties
|
Zie de categorie Parmelia van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |