Papyrus Edwin Smith

Het Papyrus Edwin Smith is een van de belangrijkste medische papyrusrollen waarvan het bestaan bekend is. Het is afkomstig uit het oude Egypte en geschreven rond 1600 v.Chr., wat het de oudst bekende bron voor medische informatie maakt.

pagina VI en VII van het Papyrus

Geschiedenis

Het papyrus werd in 1862 gekocht door Edwin Smith, in Luxor. Hij kon het redelijk goedkoop krijgen, naar zijn idee, want hij zag in hoe belangrijk het was. Hij probeerde het te vertalen, maar hij gaf het nooit uit. Na zijn dood in 1906 kreeg zijn dochter het papyrus in handen. Zij gaf het aan het New York Historical Society.

In 1920 werd James Breasted gevraagd het te vertalen. In 1930 was dit eindelijk gelukt. Hieruit werd opgemaakt dat de Egyptenaren deze informatie uit praktijkervaring opmaakten.

In 1938 werd het overgebracht naar het Brooklyn Museum. Uiteindelijk ging het in 1948 naar de New York Academy of Medicine, waar het nu nog ligt.

Het Papyrus

Het papyrus bevat de prognose en de behandeling van talloze wonden. Er worden hechtingen, de buitenkant van de hersenen, het hersenvocht en andere delen van de hersenen beschreven. In het totaal zijn er 48 zaken behandeld. Het papyrus is zo opgebouwd dat ze beginnen met het hoofd, en de wonden afwerken naar beneden toe.

Het papyrus bevat ook tekeningen van het hart, de aderen, de lever, de milt, de blaas, en de urineleider. Ook wordt er duidelijk gemaakt dat de aderen en het hart verbonden zijn.

Imhotep wordt gezien als de oorspronkelijke schrijver, maar waarschijnlijk waren het drie verschillende schrijvers, die alle drie in verschillende periodes leefden. De zaken die worden behandeld zijn echter, in tegenstelling tot sommige in de Papyrus Ebers rationeel. Er wordt geen magie gebruikt, op één uitzondering na.

Zie ook

Literatuur

  • Wolfgang Kosack "Der medizinische Papyrus Edwin Smith." The New York Academy of Medicine, Inv. 217; Neu in Hieroglyphen übertragen, übersetzt und bearbeitet: Berlin 2011; Christoph Brunner, Basel 2012, ISBN 978-3-033-03331-3.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.