POSCO


POSCO is een Zuid-Koreaans staalbedrijf. Bij de oprichting in 1968 heette het Pohang Iron and Steel Company tot in 2002 de naam werd gewijzigd in POSCO Company. Het bedrijf stond in 2014 op de vijfde plaats van de grootste staalbedrijven ter wereld met een staalproductie van 41 miljoen ton.[2]

Pohang Iron and Steel Company
De POSCO-toren in Seoel werd opgeleverd in 1987 en staat sindsdien symbool voor de onderneming.
BeursNYSE: PKX, LSE: PIDD
TSE: 5412
KRX: 005490
Oprichting1 april 1968
Oprichter(s)Park Tae-Joon
SleutelfigurenKwon Ohjoon (CEO)
Hoofdkantoor Pohang
Werknemers17.877 (2014)[1]
ProductenStaal, Roestvast staal
OmzetKRW 65,1 miljard (2014)[1]
WinstKRW 557 miljoen (2014)[1]
MarktkapitalisatieKRW 16,8 miljard (29 juli 2015)
Websitewww.posco.com
Portaal    Economie
POSCO's Gwangyang-staalfabriek

Geschiedenis

In de jaren 1950 besloot Zuid-Korea dat een eigen staalindustrie noodzakelijk was om het land economisch te ontwikkelen. In 1968 ging het staalbedrijf Pohang Iron and Steel Company van start met 39 werknemers. Volgend op een akkoord financierde Japan de bouw van de eerste staalfabriek in Pohang en onder meer Nippon Steel zorgde voor technische ondersteuning. De fabriek werd opgestart in 1972 en produceerde in het eerste jaar 1 miljoen ton staal voor de thuismarkt. In 1983 was de fabriek helemaal af was de capaciteit negen miljoen ton staal per jaar. Die werden onder de internationale prijs verkocht om de Zuid-Koreaanse bedrijven meer concurrentiekracht te geven. POSCO leverde staal aan de Zuid-Koreaanse auto-industrie, de scheepsbouw en de elektronicasector.

POSCO groeide enorm en tegen het einde van de jaren 1980 was het de op vier na grootste staalproducent ter wereld. De jaarproductie bereikte toen 12 miljoen ton. In 1985 werd begonnen met de bouw van een tweede en nog grotere geïntegreerde staalfabriek in Gwangyang. Zeven jaar later in 1992 kwam deze in productie. De capaciteit van dit staalcomplex was bij de oplevering 20,8 miljoen ton staal per jaar. In 1999 was de capaciteit verhoogd naar 28 miljoen ton na de ingebruikname van de vijfde hoogoven.

In 1993 trad stichter Park Tae-Joon af na 25 jaar als directeur. Onder de nieuwe leiding begon POSCO verder te decentraliseren en te diversificeren. De organisatiestructuur werd ook gemoderniseerd. In juli 1994 werden twee dochterondernemingen opgericht. POSTEEL voor de verkoop en de dienstverlening op de thuismarkt en POSTRADE voor de internationale verkoopactiviteiten.

POSCO werd ook internationaal actiever en bouwde staalverwerkingsinstallaties en distributiecentra in China, India, Mexico en Vietnam.

In juli 2015 besloot POSCO niet verder te gaan met een grote investering in India.[3] Het project met een waarde van 12 miljard dollar gaat niet door na protesten van boeren en de weigering van de regering om vergunningen voor ijzerertsmijnen af te geven.[3] POSCO kwam met de plannen voor een staalbedrijf in India’s deelstaat Odisha in 2005.[3]

Beursgang

In 1997 werd besloten tot de privatisering van het staatsbedrijf. Men besloot daarna om alle aandelen in handen van de overheid te houden als investering. Toen een economische crisis uitbrak besloot men om toch maar alles te verkopen. Tegen 1998 bezat de overheid nog minder dan een vijfde van de aandelen en was de helft van het bedrijf in buitenlandse handen. De volledige privatisering van POSCO werd in 2000 afgerond.

Zie ook

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.