Otto II van Zwaben

Otto II van Zwaben (ca. 1000 - bij Bonn, 7 september 1047) was hertog van Zwaben.

Otto II van Zwaben
-1047
Hertog van Zwaben
Periode1045-1047
VoorgangerHendrik I
OpvolgerOtto III
VaderEzzo van Lotharingen
MoederMathilde van Lotharingen

Otto volgde zijn vader in 1034 op als paltsgraaf van Lotharingen, graaf van de Deutz- en Auelgouw, en voogd van de abdij van Brauweiler.

Otto speelde een belangrijke rol in de mark Ename tussen 1044-1045, ter onderdrukking van de rebellie van hertog Godfried-met-de-Baard. Als beloning van de geslaagde militaire campagne verkreeg hij op 7 april 1045 te Goslar van keizer Hendrik III het hertogdom Zwaben toegewezen. In ruil voor deze belening moest hij het paltsgraafschap, Duisburg en Kaiserswerth afstaan. In de mark Ename werd te Goslar een zoon van Boudewijn V van Vlaanderen aangesteld, die evenwel wegens rebellie het rijksleen werd ontnomen in 1047. In het Lotharings palatinaat werd Otto opgevolgd door zijn neef Hendrik I van Lotharingen.

Otto overleed op 7 september 1047 op de burcht Tomburg (bij Bonn), wanneer hij net op het punt stond om opnieuw ten strijde te trekken als aanvoerder van de keizerlijke heerban. Hij werd begraven in de abdij van Brauweiler.

Otto was zoon van Ezzo en van Mathilde (979 – Echtz, 4 november 1025), dochter van keizer Otto II. Otto bleef ongehuwd.

Literatuur

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.