Oscar Van de Voorde

Van de Voorde volgde zijn opleiding tot bouwkundige aan de Gentse academie. In 1894, tijdens het laatste jaar van zijn opleiding in Gent, wint hij de ‘grote prijskamp voor bouwkunde’. Met een studiebeurs trekt hij naar Parijs en Wenen. Hij wordt er beïnvloed door Otto Wagner, die op dat moment les geeft aan de Weense academie.

Terug in Gent wordt Van de Voorde vanaf 1898 docent bouwkunde aan de academie. Wanneer Jean Delvin op pensioen gaat als directeur, komt Van de Voorde aan het hoofd te staan in 1920. Hij hechtte veel belang aan de decoratieve kunsten, getuige de nieuwe cursus sierkunsten die hij vanaf 1904 doceerde [2]. Van de Voorde blijft directeur van de academie tot aan zijn pensioen in 1935.

Het werk van Van de Voorde is divers. Hij ontwerpt prestigieuze bankgebouwen en kastelen, maar ook industriële gebouwen, herenhuizen, villa's en sociale woningen, veelal in Gent[3]. Ook de gehanteerde stijl varieert: van het moderne Institut Moderne pour Malades tot de neoclassicistische Bank van de Arbeid.  

In 1909 wordt Van de Voorde benoemd tot hoofdarchitect van de Wereldtentoonstelling van 1913 in Gent, wellicht zijn meest prestigieuze opdracht. Hij staat in voor de de indeling van het terrein en bepaalt waar de verschillende paviljoenen moeten komen. Hij ontwerpt ook zelf de belangrijkste gebouwen.

• 1897: Restaurant Cambrinus, Vlaanderenstraat ,Gent, in samenwerking mat Albert Van Huffel
• 1909-1910: Institut Moderne pour Malades, Koningin Fabiolalaan, Gent
• 1912-1913: Feest- en Floraliapaleis, Jan Hoetplein, Gent
• 1920: Bank van de Arbeid, Paddenhoek / Voldersstraat, Gent, in samenwerking met beeldhouwer Geo Verbanck voor de geveldecoratie
• 1922: Villa Les Zéphyrs, Henri Jasparlaan, Westende
• 1925: Appartementsgebouw Parc Residence, Krijgslaan, Gent

• Anthony Demey, "Oscar Van de Voorde, Architect", Gent, Kleine Cultuurgids Provincie Oost-Vlaanderen, 1997, ISBN 90-74311-21-0