Oreopithecus
Oreopithecus is een uitgestorven monotypisch geslacht van zoogdieren, dat voorkwam in het Laat-Mioceen.
| Oreopithecus Fossiel voorkomen: Laat-Mioceen | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||||
| Resten van Oreopithecus bambolii | ||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
| Geslacht | ||||||||||||||||||
| Oreopithecus Gervais, 1872 | ||||||||||||||||||
| Typesoort | ||||||||||||||||||
| Oreopithecus † Gervais 1872 | ||||||||||||||||||
Afbeeldingen Oreopithecus op  | ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
Beschrijving
Dit 120 cm hoge dier met bijna menselijke kenmerken had een platte kop en lange ledematen, echter de armen waren langer dan de benen. De kaak was bezet met kegelvormige hoektanden en kiezen met een knobbelpatroon, dat veel gelijkenis vertoonde met dat van mensachtigen. Het dier kon zich, dankzij de bouw van ruggengraat en heupen, ook rechtop lopend voortbewegen.
Leefwijze
Dit herbivore dier vertoefde langs moerassige rivieroevers met bebossing. Zijn voedsel bestond voornamelijk uit bladgroen en vruchten. Aan de hand van de ledematen kon men opmaken, dat het dier veel tijd doorbracht in bomen.
Vondsten
Van dit dier werden resten gevonden in Toscane, Italië in oude bruinkoollagen. Om deze reden werd het dier ook wel 'verschrikkelijke kolenman' genoemd.
Bronnen, noten en/of referenties
|