Oostenrijkse woningen
In Nederland zijn vlak na de Tweede Wereldoorlog in het kader van de wederopbouw zogenaamde Oostenrijkse woningen gebouwd. Dit waren geprefabriceerde woningen die in onderdelen vanuit Oostenrijk aan Nederland werden geleverd en door lokale aannemers werden opgebouwd. De aanvoer vond plaats via het spoor: per woning waren er twee goederenwagons nodig voor het vervoer.
Er zijn meerdere aspecten bijzonder aan deze woningen:
- het waren houten prefab-woningen die snel gebouwd konden worden. Uitgaande van reeds gemaakte fundamenten duurde het slechts een paar dagen voordat een Oostenrijkse woning was gebouwd.
- volgens de huidige maatstaven zijn het zeer energiezuinige woningen en hebben ze een zeer duurzaam karakter. Elke ruimte heeft een raam en de indeling is zeer logisch.
- de verspreiding in Nederland. Rond 1948 schreef het Ministerie van Wederopbouw en Volkshuisvesting alle Nederlandse gemeentes aan met de vraag of deze deel wilden nemen aan dit project. In elke gemeente die zich toen heeft opgegeven, staan een of meer Oostenrijkse woningen, van Den Helder/Huisduinen tot aan Weert en Heerlen.
Omdat de woningen vaak zijn gesitueerd op ruime kavels gebouwd en veelal royaal omgeven door groen, is het landschappelijk een aanwinst om deze wijken te behouden. Ook uit het oogpunt van de naoorlogse wederopbouw is de functie van de Oostenrijkse woningen zeer belangrijk geweest. Vaak waren de woningen bedoeld voor gemeentelijke notabelen, oud-verzetsstrijders (of nabestaanden daarvan) of andere voor die gemeente belanghebbende lieden.