Omloop van de Braakman

De Omloop van de Braakman is een Nederlandse eendagskoers op de kalender van de beloften die jaarlijks in maart of april wordt gereden op Nederlandse en Belgische bodem.

Omloop van de Braakman
Periodemaart, april
OrganisatorWielercomité Philippine
Disciplineweg
Typeeendagswedstrijd
CategorieBeloften U23
Geschiedenis
Eerste editie1970
Laatste editie2018
Aantal edities49 (2018)
Eerste winnaar Wim Bravenboer 1970
Laatste winnaar Rick van Breda 2018
Laatste Bel. winnaar Frederik Frison 2015
Laatste Ned. winnaar Rick van Breda 2018
Meeste zeges Toine van den Bunder
(3 zeges : 1975, 1976, 1978)
Portaal    Wielersport

Het parcours in en rond de start- en aankomstplaats Philippine (Zeeland) is vrijwel vlak en typeert zich, zoals een Vlaamse voorjaarskoers, met zijn kasseistroken[1] tussen de vele open velden in de buurt van het natuurgebied Braakman, waar de wind vrij spel heeft en er regelmatig in waaiers wordt gereden. De wedstrijd wordt sinds 1970 georganiseerd en staat sinds 2016 op de kalender van de Topcompetitie.[2] De wedstrijd werd in 2019 afgelast nadat Robbert de Greef zwaar ten val kwam. Hij werd na vijf kilometer koersen onwel.

De 50e editie werd afgelast nadat Robbert de Greef een hartstilstand kreeg. Hij overleed later aan complicaties.[3]
Maarten den Bakker won de 20e editie in 1989.

Erelijst
Jaar1e2e3e
1970 Wim Bravenboer Jan Aling Ben Jurriaans
1971[4] Charles De Smit Sjef van de Burgh Klaas Balk
1972 Cees van Dongen Cees Priem Jan Raas
1973 Gaby Minneboo Toine van den Bunder Aad van den Hoek
1974 Jules Bruessing Jan Raas Toine van den Bunder
1975 Toine van den Bunder Jules Bruessing Wilhelm van Helvoirt
1976 Toine van den Bunder Adri van Houwelingen Michel Jacobs
1977 Martin Havik Anton van der Steen Leo van Vliet
1978 Toine van den Bunder Peter Gödde Ton ter Harmsel
1979 Peter Maas Jan Van Tilborg Peter Gödde
1980 Berry Zoontjes Theo Hogervorst Gino Ammerlaan
1981 Peter Maas Henk Havik Johan Lammerts
1982 Bert Wekema Peter Hoondert Nico Verhoeven
1983 Dries Klein Bart van Est Cornelis Heeren
1984 Theo Apeldoorn Reinier Valkenburg Wim Van Kooten
1985 Gert Jakobs Wim Meijer Patrick Van Passel
1986 Frank Pirard Anjo Van Loon Rob Peters
1987 Tommy Post Angelo Polvorosa Johan Melsen
1988 John De Crom Tonnie Akkermans Jannes Slendebroek
1989 Maarten den Bakker Rob Mulders John den Braber
1990 Theo Akkermans Erik Stroombergen John Leys
1991 Patrick Van Passel Tonnie Akkermans Wilfried Geijs
1992 François Franse Ron Verwey John Leijs
1993 John De Crom John de Hey Edward Farenhout
1994 Mario Van Vlimmeren Wilfried Geijs François Franse
1995 Jeroen Hermes Dean Jones John den Braber
1996 Mario Van Vlimmeren Edward Farenhout Wilfried Geijs
1997 Robert van der Donk François Franse Peter Mol
1998 François Franse Jurgen van Pelt Johan van Schalk
1999 Jurgen van Pelt Herold Dat Camiel van den Bergh
2000 Mark van Grinsven William Berns Arnold Duinhouwer
2001 Maint Berkenbosch Ferry van Heeswijk Hans Dekkers
2002 Sean Sullivan Nathan Clarcke Heerko Gorter
2003 Jurgen van Pelt Roy Curvers Cas Graafmans
2004[5] Dennis Raadtgever François Franse Tom De Meyer
2005 Jean-Pierre Verstraeten Marc van Grinsven Malaya Van Ruitenbeek
2006 Edward Farenhout Dirk Van Dam Martijn Stougje
2007 Arno Hartog Job Vissers Arthur Farenhout
2008 Marc van Grinsven Johan Berk Jeroen Boelen
2009[6] André van Reek René Hooghiemster Peter Van Dijk
2010[7][8] Geert van der Weijst Johny van Diermen Jan Bos
2011[9] Bram de Kort Tim Nederlof Geert van der Weijst
2012[10] Dimitri Claeys Glenn De Ridder Roy Van Heeswijk
2013[11] Cristophe Van Cauwenberghe Owain Doull Oliver Naesen
2014[12] Jurriën Bosters Michiel Dieleman Daan Meijers
2015[13] Frederik Frison Adrie Lindeman Hayden McCormick
2016[14] Coen Vermeltfoort Elmar Reinders Jan-Willem van Schip
2017[15] Adriaan Janssen Tijmen Eising Luuc Bugter
2018[16] Rick van Breda Peter Schulting Rick Ottema
2019[17]Afgelast
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.