Ogygiocarella

Ogygiocarella heeft een zeer plat gecalcificeerd dorsaal exoskelet, met een ovale omtrek (ongeveer 1½ × langer dan breed). Het hoofdscherm (of cephalon) is 2½ × breder dan lang en even groot als het staartscherm (of pygidium), een staat die isopygeus wordt genoemd. Beide zijn halfrond. De achterhoeken van het cephalon eindigen in zogenaamde genale stekels die ongeveer achteraan plakken aan het 6e thoraxsegment. Het centrale verhoogde gedeelte van het cephalon (of glabella) heeft 4 paar groeven en zet uit voor de ogen. De ogen zijn klein, dicht bij de glabella en in de achterste helft van het cephalon. De dorsale gezichtshechtingen, die tijdens het vormen splitsen, buigen vanaf de voorkant van het oog en passeren voor de glabella. De hechting volgt de bovenkant van het visuele oppervlak, zoals bij alle trilobieten, en snijdt vanaf daar ongeveer 45 ° naar achteren en naar buiten om de achterste rand van het cephalon ongeveer halverwege tussen de glabella en de laterale rand te bereiken. Zoals gebruikelijk voor leden van de familie Asaphidae, heeft het 8 scharnierende segmenten in het middelste deel van het lichaam (of thorax). De as is ongeveer half zo breed als de ribben (of pleurae) aan elk van de zijkanten. In de thorax loopt de as iets naar achteren toe af. In het pygidium loopt de as sterker taps toe en eindigt op een korte afstand van de marge in een rond eindstuk. Het heeft 10-14 ribben aan elke zijde van de as, die vervagen in de rand die even breed is als de as.

Ogygiocarella is misschien wel de eerste trilobiet die wetenschappelijk werd beschreven. Dominee Edward Lhwyd publiceerde in 1698 in The Philosophical Transactions of the Royal Society, het oudste wetenschappelijke tijdschrift in de Engelse taal, onderdeel van zijn brief Concerning Several Regularly Figured Stones Lately Found by Him, die vergezeld ging van een pagina van etsen van fossielen. Een van zijn etsen dacht aan een trilobiet die hij in de buurt van Llandeilo vond, waarschijnlijk op het terrein van het kasteel van Lord Dynefor. Hij beschreef het als "... het skelet van enkele platte vissen ...".

• O. debuchii kwam voor in het Midden-Ordovicium van Wales (Boven-Llanvirn, Lampeter Velfrey, Abereiddi Bay).
• onbepaalde Ogygiocarella-exemplaren zijn gevonden in het Midden-Ordovicium van Wales (Onder- tot Boven-Llandeilo, Llandeilo-zandsteen- facies, Llandeilo; Pencerrig Lake, nabij Builth Wells, Powys).