North American F-100 Super Sabre

De North American F-100 Super Sabre is een jachtvliegtuig dat eind jaren veertig door North American Aviation werd ontworpen.

F-100D Super Sabre
Algemeen
Roljager/bommenwerper
Bemanning1 (2 voor F-100F, TF-100C)
VariantenTF-100A,F-100A,RF-100A,F-100A,F-100B,F-100C,TF-100C,F-100Cr
F-100D,F-100F,DF-100F,NF-100F,TF-100F
Status
GebruikVerenigde Staten, Denemarken, Frankrijk, Taiwan en Turkije
Afmetingen
Lengte15,2 m
Hoogte4,95 m
Spanwijdte11,81 m
Vleugeloppervlak37 
Gewicht
Leeggewicht9500 kg
Startgewicht13 085 kg
Max. gewicht15 800 kg
Krachtbron
Motor(en)1× Pratt & Whitney J57-P-21/21A turbojet
Stuwkracht45 kN; met naverbrander 71 kN
Prestaties
Topsnelheid1390 km/h
Klimsnelheid113,8 m/s
Actieradius3210 km
Dienstplafond15 000 m
Bewapening
Boordgeschut4×20 mm M39 kanonnen
Bommen3190 kg
RakettenAIM-9 Sidewinder of GAM-83 Bullpup
Portaal    Luchtvaart

Het was de eerste geslaagde poging om een jachtvliegtuig te bouwen dat in een horizontale vlucht supersonisch kon vliegen. De geluidsmuur werd met dit toestel in mei 1953 doorbroken en in 1954 werd het vliegtuig bij de Amerikaanse luchtmacht operationeel. Voor de fabriek was het de opvolger van de F-86 Sabre.

Ondanks succesvolle vluchten zorgden in het begin een aantal crashes ervoor dat het toestel in 1954 een vliegverbod kreeg vanwege optredende instabiliteit bij hoge snelheden; een effect dat traagheidskoppel wordt genoemd (Engels: inertia coupling). Dit werd pas opgeheven nadat de fabrikant aanpassingen aan de vleugeltips en een vergroot staartvlak had aanbracht.

De Super Sabre vestigde op 29 oktober 1953 een wereldrecord toen het een snelheid van 1217 km/h haalde. De Super Sabre is geproduceerd tot en met mei 1959. Er kwamen totaal 2294 stuks van de productielijn.

De Amerikaanse luchtmacht heeft de F-100 intensief in operationeel gebruik gehad van 1954 tot en met 1971. Hierbij werd het continu voor grondondersteuningsmissies (Engels: close air support) ingezet gedurende de oorlog in Vietnam. Daarna werd het bij de Amerikaanse luchtmacht vervangen door de Chance Vought A-7 Corsair.

De Air National Guard behield de F-100 nog in dienst tot 1979.

De F-100 heeft ook gevlogen in diverse NAVO-luchtmachten. Zo heeft het toestel tot 1972 dienstgedaan bij de Franse luchtmacht, tot 1982 bij de Deense luchtmacht en tot 1985 bij de Turkse luchtmacht. De in Europa gestationeerde Amerikaanse toestellen waren gelegerd op de volgende vliegvelden:

F-100’s fighter wings USAFESquadronsLocaties
20th Tacical Fighter Wing55, 77, 79 Tac Ftr SqnRAF Wethersfield, RAF Woodbridge (UK)
36st TFW22, 23, 32, 53, 461 TFSBitburg airbase (W-Germany), Soesterberg (NL)
48th Fighter Bomber wing492, 493, 494 TBSChaumont airbase (F)
48th TFW492, 493, 494 TFSRAF Lakenheath (UK)
49th TFW7, 8, 9 TFSSpangdahlem airbase (W-Germany)
50th TFW10, 81, 417 TFSHahn airbase (W-Germany)
388th TBW561, 562, 563 TBSEtain-Rouvres airbase (F)
401st TFW307, 353, 613 TFSTorrejon airbase (E)

Voorts waren F-100's tijdelijk gelegerd op deze locaties:

F-100’s fighter wings AfrikaLocatie
45th Fighter Day SquadronSidi Slimane airbase (Marokko)
7272th Fighter Trainer WingWheelus airbase (Libië)

De F-100 Super Sabre stond ook bekend onder de namen Supsab en de Hun. Beide zijn afkortingen, namelijk van Super Sabre en One Hundred.

Het toestel op de onderstaande foto's is de F-versie, een tweezits trainerversie. De C- en D-versies vlogen in Vietnam als jager-bommenwerper. Zij waren gelegerd op de volgende vliegvelden:

F-100’s fighter wings VietnamSquadronsLocaties
3rd Tacical Fighter Wing90, 510, 531 Tac Ftr SqnVliegbasis Biên Hòa
31st TFW136, 188, 306, 308, 309, 355, 416 TFSTuy Hoa airbase
35th TFW120, 352, 612, 614, 615 TFSPhan Rang airbase
37th TFW174, 355, 416, 612 TFSPhu Cat airbase
366th TFW352, 614, 615 TFSĐà Nẵng airbase
474th TFW det 1428, 429, 430, 478 TFSVliegbasis Tân Sơn Nhứt
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.