Noord-Duitse Laagvlakte

De Noord-Duitse Laagvlakte is een geomorfologisch gebied in Noord-Duitsland. Binnen Duitsland vormt het een natuurlijke regio van de eerste categorie, naast de centrale hooglanden en de Alpen.

Reliëfkaart van het noorden van Duitsland; de Noord-Duitse laagvlakte is het groene gebied
De Noord-Duitse Laagvlakte in brede zin, ook bekend als Noord-Europese Laagvlakte

Geografie

De Noord-Duitse Laagvlakte wordt in het noorden begrensd door de Noordzee en de Oostzee en in het zuiden door de Duitse middelgebergtes. In het westen gaat de Noord-Duitse Laagvlakte naadloos over in de Lage Landen, terwijl het in het oosten overgaat in het Pools Laagland, dat tot 1945 ook onderdeel was van de Noord-Duitse Laagvlakte. De term Noord-Duitse Laagvlakte maakt deel uit van een groter gebied dat ook wel als Noord-Europese Laagvlakte wordt aangeduid.

De maximale hoogte bedraagt ongeveer 200 meter. De belangrijkste rivieren zijn van west naar oost: de Rijn, de Eems, de Wezer, de Elbe en de Oder.

Potentiële aanvalsassen van het Warschaupact door de Fulda Gap en de Noord-Duitse laagvlakte

Militaire betekenis

De NAVO beschouwde de Noord-Duitse Laagvlakte als een gebied dat bij een aanval door troepen van het Warschaupact onder leiding van het Derde Stootleger van de Sovjet-Unie als een van de twee hoofdaanvalsassen gebruikt zou worden. De verantwoordelijkheid voor de verdediging van de Noord-Duitse Laagvlakte lag bij de Northern Army Group van de Navo en de Second Allied Tactical Air Force die bestond uit Duitse, Nederlandse, Belgische, Britse en Amerikaanse militairen.

Zie ook

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.