Nina Derwael
Nina Derwael (Sint-Truiden, 26 maart 2000) is een Belgisch turnster. Ze veroverde goud tijdens de wereldkampioenschappen turnen 2018[2] en 2019 op de brug met ongelijke leggers.[3] Ze is de dochter van ex-voetballer Nico Derwael.
Nina Derwael
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Persoonlijke informatie | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Volledige naam | Nina Derwael | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Geboortedatum | 26 maart 2000 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Geboorteplaats | Sint-Truiden | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Geboorteland | België | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Nationaliteit | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Lengte | 1,70 m[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Sportieve informatie | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Discipline | Gymnastiek | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Onderde(e)l(en) | Brug, vloer, sprong, balk | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Trainer/coach | Marjorie Heuls, Yves Kieffer, Irina Shadrina (choreograaf) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Club | TK Sta Paraat-P.H.H. Hasselt VZW | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Olympische Spelen | 2016 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Medailleoverzicht | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Medailles | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Loopbaan
Derwael startte met turnen op 2,5-jarige leeftijd. 12 jaar later nam ze voor het eerst deel aan de Belgische kampioenschappen voor junioren waar ze 5e werd in de individuele meerkamp. Op het Europees kampioenschap van dat jaar behaalde ze met het Belgische team de 6e plaats.
In 2015 won ze goud op de Belgische kampioenschappen voor junioren.[4]
In 2016 nam ze deel aan de Olympische Zomerspelen 2016. Ze mocht als enige van het Belgische team naar de finale van de meerkamp, waar ze de 19e plaats haalde[5], wat het beste Belgische resultaat ooit is voor deze discipline op de Olympische Spelen.
Op het EK 2017 wist ze zich te kwalificeren voor de finales van de all-around en die van de brug met ongelijke leggers. In de kwalificatieronde van de all-around eindigde ze 13e met 52.465 punten. In de finale op de brug met ongelijke leggers pakte ze de Europese gouden medaille met 14.633 punten. Het was de eerste Belgische gouden medaille ooit op een EK turnen.[6]
Op het WK 2017 scoorde Derwael 15.033 punten en won daarmee brons in de finale van de brug met de ongelijke leggers. Ze is hiermee de eerste Belgische vrouw die een medaille haalt op een wereldkampioenschap.[7][8] Op het WK wist ze zich ook te plaatsen voor de all-aroundfinale en werd ze 8ste met een score van 53.498.[9]
Op het EK 2018 wist ze haar Europese titel op de brug met ongelijke leggers succesvol te verdedigen. Daarnaast won ze ook zilver op de balk.[10]
Tijdens het wereldkampioenschappen turnen in 2018 haalde ze met een score van 15.200 goud op de brug met ongelijke leggers.[11] Ze werd hiermee de eerste Belgische ooit die goud veroverde op een WK turnen.[12] In 2019 verlengde ze haar titel.[13]
Palmares
Kampioenschappen
Jaar | Wedstrijd | All-around | Onderdeel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Indiv. | Team | Sprong | Balk | Brug | Vloer | ||
2019 | Wereldkampioenschap | ||||||
Europese Spelen | |||||||
2018 | Wereldkampioenschap | ||||||
Europees kampioenschap | |||||||
2017 | Wereldkampioenschap | ||||||
Europees kampioenschap | |||||||
2016 | |||||||
Olympische Spelen | |||||||
Europees kampioenschap |
Derwael-Fenton
In 2017 kreeg Derwael een routine op haar naam, de Derwael-Fenton. Om deze uit te voeren start de turnster in handstand op de hoogste legger, zwaait dan onderdoor met de benen, om er vervolgens achterwaarts over te zweven. Hier wordt de hoogste legger gegrepen met gekruiste armen om zo het lichaam te draaien en achterwaarts door te draaien.[14] Ze voerde deze routine voor het eerst uit op het EK in Cluj, maar omdat de FIG enkel routines erkent die uitgevoerd worden op wereldkampioenschappen of op de Olympische Spelen was het wachten op het wereldkampioenschap in Montreal. Ook de Britse Georgia-Mae Fenton voerde deze routine op datzelfde WK foutloos uit. Hierdoor werd besloten om de routine de Derwael-Fenton te noemen.[15]
Prijzen
- Nationale Trofee voor Sportverdienste (2018)[16]
- Vlaamse Reus (2017 en 2018)[17][18]
- Vlaams Sportjuweel (2018)[19]
- Sportvrouw van het jaar (2018 en 2019)[20][21]
Privé
Ze heeft een relatie met profvoetballer Siemen Voet die anno 2020 uitkomt voor KSV Roeselare.[22]
Externe links
Wereldkampioen |
---|
1950: Gertrude Kolar / Ann-Sofi Pettersson · 1954: Ágnes Keleti · 1958: Larissa Latynina · 1962: Irina Pervushina · 1966: Natalja Koetsjinskaja · 1970: Karin Janz · 1974: Annelore Zinke · 1978: Marcia Frederick · 1979: Maxi Gnauck / Ma Yanhong · 1981: Maxi Gnauck · 1983: Maxi Gnauck · 1985: Gabriele Faehnrich · 1987: Daniela Silivaș / Dörte Thümmler · 1989: Fan Di / Daniela Silivaș · 1991: Kim Gwang-suk · 1992: Lavinia Miloșovici · 1993: Shannon Miller · 1994: Luo Li · 1995: Svetlana Chorkina · 1996: Svetlana Chorkina / Elena Piskun · 1997: Svetlana Chorkina · 1999: Svetlana Chorkina · 2001: Svetlana Chorkina · 2002: Courtney Kupets · 2003: Chellsie Memmel / Hollie Vise · 2005: Nastia Liukin · 2006: Beth Tweddle · 2007: Ksenia Semenova · 2009: He Kexin · 2010: Beth Tweddle · 2011: Viktoria Komova · 2013: Huang Huidan · 2014: Yao Jinnan · 2015: Fan / Kocian / Komova / Spiridonova · 2017: Fan Yilin · 2018: Nina Derwael |
Europees kampioen |
---|
1957: Larisa Latynina · 1959: Polina Astachova · 1961: Polina Astachova · 1963: Thea Belmer · 1965: Věra Čáslavská · 1967: Věra Čáslavská · 1969: Karin Büttner-Janz · 1971: Tamara Lazakovitsj · 1973: Ljoedmila Toerisjtsjeva · 1975: Nadia Comăneci · 1977: Comăneci / Mukhina · 1979: Elena Mukhina · 1981: Maxi Gnauck · 1983: Ecaterina Szabo · 1985: Gnauck / Sjoesjoenova · 1987: Daniela Silivaș · 1989: Henrietta Ónodi · 1990: Boginskaja / Kalinina / Pașca · 1992: Tetjana Goetsoe · 1994: Svetlana Chorkina · 1996: Amânar / Chorkina / Podkopajeva · 1998: Svetlana Chorkina · 2000: Svetlana Chorkina · 2002: Svetlana Chorkina · 2004: Svetlana Chorkina · 2005: Émilie Le Pennec · 2006: Beth Tweddle · 2007: Dariya Zgoba · 2008: Ksenia Semyonova · 2009: Beth Tweddle · 2010: Beth Tweddle · 2011: Beth Tweddle · 2012: Viktoria Komova · 2013: Alia Moestafina · 2014: Becky Downie · 2015: Daria Spiridonova · 2016: Becky Downie · 2017: Nina Derwael · 2018: Nina Derwael |