Nieuwlicht (Blokker)

Alle kloosters die bij Windesheim hoorden stonden bekend om hun liefdadigheid, zo ook Nieuwlicht. Petrus Opmeer stelde dat het klooster in de winter tussen de 700 en 1000 armen voedde. De tucht die in het klooster heerste zou tot aan het einde van het klooster stand hebben gehouden. In 1570 ontving het klooster daar ook een getuigenschrift over, in dat getuigenschrift stond: Om zijne bijzondere uitstekende godsvrucht.

In 1932 werd een deel van het klooster ontdekt, naar aanleiding van deze ontdekking werd een eerste archeologisch onderzoek naar het klooster gedaan. Tijdens werkzaamheden, in opdracht van de gemeentes Zwaag en Blokker, om drie bruggen te plaatsen en de Koewijzend te verbreden, kwam een deel van het voormalige klooster tevoorschijn. Ook de twee brughoofden van de brug naar de poort werden ontdekt. In december 1932 werd de sloot 'de Nieuwe Wijzend' uitgediept, toen werden de resten van de brug gevonden: twee taludafschuiningen en een brughoofd. Op 13 december werden verschillende archeologische vondsten gedaan, waaronder die van twee geraamten.

Een ander object dat toen gevonden is, is een fragment van een zandstenen engel. Naar aanleiding van de vondst van een sluitsteen, die later in de poort is geplaatst, werd in 2003 een nieuw archeologisch onderzoek gedaan. De archeologische dienst werd pas na de vondst er bij gehaald omdat er geen archeologische vondsten verwacht werden.[1] Doordat de archeologische dienst er pas later bij is gehaald, kon de aannemer enige tijd gewoon zijn werk doen: de grond bouwrijp maken en puin verwijderen. Het puin bleek later de gesloopte kloosterpoort en toegangsbrug te zijn. Elders werden resten van muurwerk gevonden, deze resten lagen nog in oorspronkelijk verband. Al het puin werd door de aannemer op een hoop gegooid om later vernietigd te worden, omwonenden hebben de archeologische dienst gewaarschuwd waardoor een aantal onderdelen toch gered. Onder de geredde fragmenten behoorden de sluitsteen van de toegangspoort en een fragment dat vermoedelijk deel uitmaakte van de toegangspoort. Dit fragment wat een van ijzer beslagen houtfragment dat in de buurt van de sluitsteen lag.

In de sluitsteen is het symbool voor Sint-Augustinus gehouwen: een wapenschild met een hart dat doorboord is door twee pijlen. In 2011 is de huidige, nieuw gebouwde, poort gebouwd ter herinnering aan het klooster, als sluitsteen is de originele sluitsteen gebruikt.

De sluitsteen is ook beschilderd, onder het hart bevindt zich het alziend oog en ook elders is de steen beschilderd. Door de stijl waarin de steen is beschilderd wordt vermoed dat het onderdeel uitmaakte van een latere uitbreiding. Het alziend oog en het Heilige Hart zijn verwijzingen naar de Moderne Devotie, de stroming waar het klooster ook bij hoorde.