Nederlands Leder en Schoenen Museum
Het Nederlands Leder en Schoenen Museum was een museum in de Noord-Brabantse stad Waalwijk. Vanaf 2019 wordt gewerkt aan de realisatie van Het Nieuwe Schoenenmuseum, dat wordt gevestigd in een speciaal verbouwde en ingerichte vleugel van het voormalige stadhuis van Waalwijk. De heropening van het museum is voorzien in 2021.[1]
Nederlands Leder en Schoenen Museum
| ||||
| Oudheidkundig Museum voor de Schoen- en Lederindustrie | ||||
Polygoonjournaal uit 1967. Expositie in het Nederlands Leder- en Schoenmuseum te Waalwijk, met o.a. een schoen uit 1650. | ||||
| Locatie | Waalwijk | |||
| Coördinaten | 51° 41′ NB, 5° 3′ OL | |||
| Thema | Schoen- en Lederindustrie | |||
| Opgericht | 1954 | |||
| Detailkaart | ||||
  | ||||
| Website | ||||
| ||||
Geschiedenis
De initiatiefnemer tot dit museum was Antoon Hendriks. Deze was leraar schoenmaken aan de Middelbare Vakschool voor de Schoen- en Lederindustrie en een verwoed verzamelaar van tal van voorwerpen die met schoenen en de schoenindustrie te maken hebben. Hij toonde een deel van deze verzameling tijdens de SLEM (schoenen, leer en mode) expositie van 1953, en enthousiasmeerde een aantal schoenfabrikanten, die een stichting oprichtten. In 1954 opende het 'Oudheidkundig Museum voor de Schoen- en Lederindustrie', echter in een te klein gebouw. In 1960 werd verhuisd naar de voormalige woning van lederfabrikant Witlox aan de Grotestraat 148. Ook dit gebouw bleek na verloop van tijd te klein. Daarom verhuisde het museum in 1983 naar het gebouw van de voormalige schoenfabrikant Pinocchio en kreeg het tevens zijn huidige naam. De collectie werd uitgebreid, onder meer met enkele grote machines.
Collectie
In de collectie schoenen van uit verschillende culturen met de nadruk op schoenen uit Nederland en de geschiedenis van de schoenenindustrie in de Langstraat, waar Waalwijk het centrum van vormde. Ook met betrekking tot de vervaardiging van schoeisel, zowel op ambachtelijke als op industriële wijze, bevinden zich voorwerpen in de collectie. Aangezien de schoenindustrie omstreeks 1973 vrijwel geheel uit Nederland verdwenen is, wil het museum de herinnering aan deze bedrijfstak bewaren. Naast schoeisel werd het leder ook voor andere toepassingen aangewend, en ook daarvan zijn tal van voorbeelden aanwezig: goudleer, paardentuig en dergelijke zijn daar voorbeelden van. Ook minder luxueuze toepassingen van leer, zoals drijfriemen, maken deel uit van de collectie.
Naast dit alles is er ook een uitgebreide bibliotheek met betrekking tot leder, schoeisel en de industrie.