Hartenjagen

Amerikaans hartenjagen (Black Lady) is een spel voor vier spelers waarin gebruik wordt gemaakt van het gehele kaartspel (52 kaarten), zonder de jokers. De rangvolgorde (van hoog naar laag) van de kaarten is: aas, heer, vrouw, boer, 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2.

In het begin worden de kaarten gelijk verdeeld onder de vier spelers. Vervolgens kiezen alle spelers drie kaarten uit en geven die door aan een andere speler.

• In de eerste ronde wordt doorgegeven aan de speler links.
• In de tweede ronde wordt doorgegeven aan de speler rechts.
• In de derde ronde wordt doorgegeven aan de speler tegenover
• In de vierde ronde worden geen kaarten doorgegeven.
• Vanaf ronde vijf begint de cyclus weer opnieuw met doorgeven naar links.

De bedoeling is om te voorkomen dat men strafpunten krijgt toegespeeld. De strafpunten bij hartenjagen zijn alle harten (elk één strafpunt) en de schoppenvrouw (dertien strafpunten).

De speler die na het uitdelen en doorgeven van de kaarten klaveren twee heeft moet beginnen door hiermee uit te komen. Met de klok mee moeten de overige spelers een kaart bijleggen. Dit moet in eerste instantie een kaart zijn van dezelfde kleur (harten, schoppen, ruiten en klaveren). Als een speler geen kaarten heeft van die kleur mag een kaart van een andere kleur worden gespeeld.

Als alle spelers een kaart hebben bijgelegd moet de speler die de hoogste kaart heeft bijgelegd (van de kleur waarmee deze beurt als eerste is uitgekomen) de vier kaarten pakken en zelf met een nieuwe kaart uitkomen. Bij kaarten van dezelfde kleur geldt het rangensysteem om te bepalen welke de hoogste is, met de aas dus als hoogste kaart. Een kaart van een andere kleur dan de gevraagde (bijvoorbeeld een ruiten terwijl de startkaart klaveren is) heeft altijd een waarde van 1 en kan dus nooit de hoogste van de vier zijn.

Als alle kaarten op zijn is er een ronde gespeeld en tellen alle spelers hun strafpunten op. In totaal zijn er per ronde 26 strafpunten te verdelen. Echter, als een speler erin slaagt alle 26 punten te verzamelen (in het Engels “Shooting the Moon” genoemd, in het Nederlands “een doorslag halen”, "een pit halen" of "kapot spelen") krijgen zijn drie tegenstanders 26 strafpunten en hij of zij zelf niets.

Amerikaans hartenjagen kent een aantal zogenaamde “Gentleman’s rules”. Deze regels worden niet altijd toegepast in hartenjagen. De Gentleman's rules zijn:

1. Bij de eerste slag (waarin de speler met klaveren twee begint) mogen nog geen strafkaarten worden gespeeld, tenzij een speler echt niets anders heeft (een uiterst zeldzame situatie). Windows hartenjagen hanteert deze regel ook.
2. Een speler mag een slag niet met harten beginnen totdat een andere speler tijdens een eerdere slag een harten heeft bijgelegd of de speler die de slag moet beginnen echt niets anders heeft. Windows hartenjagen hanteert deze regel ook.
3. De speler die schoppenvrouw heeft, moet deze kaart bij de eerste de beste gelegenheid waarbij hij/zij de kaart zelf niet krijgt, spelen, bijvoorbeeld als een andere speler schoppen aas of schoppen heer opgooit, of er een kleur gevraagd wordt die de speler met schoppenvrouw niet (meer) heeft.
4. In sommige gevallen wordt vooraf afgesproken dat klaverentwee en schoppenvrouw niet mogen worden doorgegeven aan het begin van een ronde.

• De J♦ of de 10♦ zijn bonuskaarten. Er worden 10 punten van de score afgetrokken van de speler die de kaart krijgt.
• Er zijn meerder manieren om de punten op te tellen bij hartenjagen. Bijvoorbeeld:
  • J♥ = 2 punten, Q♥ = 3 punten, K♥ = 4 punten, en de A♥ = 5 punten.
  • 2♥ = 2 punten, 3♥ = 3 punten, 4♥ = 4 punten, etc; De Q♠ is 25 punten.
  • Dezelfde variant als hierboven, maar dan zijn de J♥, Q♥, K♥, en de A♥elk 10 punten waard.
• De 7♣ is 7 strafpunten waard in de variant Hooligan Hearts.

Vooraf spreken de spelers een maximaal aantal strafpunten af dat een speler mag hebben. In Windows is dit 100 punten. Op het moment dat een speler op dit aantal komt of eroverheen gaat, is het spel afgelopen. De speler die op dat moment de minste punten heeft wint.

Toppers:

• Het minste punten halen, maar twee spelers boven de 100 punten steken (double game).
• Het minste punten halen, maar drie spelers boven de 100 steken (triple game).
• Een speler boven de 100 steken, maar zelf 0 punten halen (nil game).
• Twee spelers boven de 100, maar zelf 0 (double nil game).
• Drie spelers boven de 100, maar zelf 0 (triple nil game).

De absolute topper: Triple nil game in vier handen. Dit is alleen mogelijk als vanaf het begin viermaal op rij alle punten behaald worden.

Nederlands hartenjagen maakt alleen gebruik van de 32 piketkaarten. Van elke kleur doen dan alleen de 7, 8, 9, 10, Boer, Vrouw, Heer en Aas mee, hoewel er ook een versie is waarbij alle 52 kaarten worden gebruikt (13 per speler). De kaarten worden verdeeld onder vier spelers. Er worden geen kaarten doorgegeven.

Er kan ook met vijf man Nederlands hartenjagen worden gespeeld. Men gebruikt alle piketkaarten plus de schoppen-, ruiten- en klaverzes. Hierbij houdt men hetzelfde aantal strafpunten en elke speler heeft 7 speelkaarten in plaats van de gebruikelijke 8.

Bij Nederlands hartenjagen zijn alle harten 1 strafpunt. Verder is de schoppenvrouw 5 strafpunten en de klaverenboer 2 strafpunten. In totaal zijn er dus 15 strafpunten te halen tijdens een ronde.

De voorhand komt uit met een willekeurige kaart. Men moet bekennen, maar als men de gevraagde kleur niet meer heeft, mag men elke kaart bijspelen die men wil. Men mag voor de eerste slag ook uitkomen met een harten, de schoppenvrouw of de klaverenboer. Ook mag men puntenkaarten vasthouden om bijvoorbeeld te verhoeden dat een tegenspeler alle punten haalt.

De speler die alle punten binnenhaalt (maar niet noodzakelijkerwijs alle slagen) mag kiezen of hijzelf 15 strafpunten aftrekt van zijn score, dan wel bij zijn tegenspelers ieder 15 strafpunten optelt bij hun scores.

Nederlands hartenjagen bestaat uit twee delen.

1. Er wordt gespeeld totdat een van de spelers over het vooraf afgesproken puntenmaximum gaat. Ook geldt dat als een speler alle 15 punten verzameld heeft zijn tegenstanders 15 strafpunten krijgen en hijzelf niets.
2. Op het moment dat een van de spelers het aangegeven puntenmaximum heeft bereikt draait de puntentelling om. Vanaf dan worden alle punten die een speler haalt van zijn totaalscore afgetrokken. Als een speler nu alle 15 punten haalt in één ronde, dan mag hij zelf 15 punten van zijn totaalscore aftrekken (de punten gaan dus niet meer naar zijn tegenspelers). De speler die het eerst een totaalscore van precies nul heeft, heeft gewonnen.

• De klaverboer (de Groenjas) is 7 punten, schoppenkoning (de Bliek) is 5 punten en de ruitenvrouw (de Krieke) is -5 punten. De harten zijn ieder 1 punt waard. in totaal zijn er 25 strafpunten.
• Als je als team erin slaagt alle strafpunten weet te verzamelen (Shooting the Moon, een brokke halen) krijgt het andere team 25 strafpunten. (Je hoeft hiervoor niet de ruitenvrouw te halen).
• Als je als team erin slaagt alle slagen te winnen (Shooting the Sun, een seuter spelen), dit betekent dat je als team alle kaarten hebt verzameld, krijgt het andere team 52 strafpunten.
• De 9 verdubbelt de slag, dus er komt een pot van 8 kaarten in plaats van 4.
  • De slag wordt niet verdubbeld als de 9 niet de oorspronkelijke kleur (symbool) bekent.

Het spel wordt officeel met een vierkleurig kaartspel gespeeld, Vroeger was het ‘klassiek vierkleurig kaartspel’ (bovenste in het schema) de meest gebruikte variant. Het ‘Seminole Wars Deck‘ (onderste in het schema) was een andere populaire variant. Maar tegenwoordig wordt er voornamelijk met een normaal spel kaarten gespeeld.

	♣	♦	♥	♠
	groen	blauw	rood	zwart
	groen	geel	rood	blauw

• De speler kiest voor een ronde 3 kaarten uit en geeft die aan een andere speler.
  • In de eerste ronde wordt doorgegeven aan de speler links.
  • In de tweede ronde wordt doorgegeven aan de speler rechts.
  • In de derde ronde wordt er aan iedere speler één kaart gegeven.
  • In de vierde ronde legt elke speler drie kaarten op de pot, de kaarten worden nu opnieuw geschud en weer uitgedeeld onder de spelers.
  • Vanaf ronde vijf begint de cyclus weer opnieuw met doorgeven naar links.

Bij het Belgisch hartenjagen worden er geen kaarten gedeeld met elk ander in het begin van elke ronde. Alle kaarten worden gebruikt (52 zonder jokers) en ze worden uitgedeeld in pakjes van drie (zover dat dat mogelijk is). Bijvoorbeeld: in een spel met vier spelers krijgt ieder 13 kaarten dus ze worden gedeeld in vier pakjes van drie en één pakje van één.

Als er kaarten overblijven na het verdelen worden die in het midden van de tafel gelegd zonder dat iemand ziet welke kaarten het zijn en krijgt diegene die eerst een punt haalt (een of meerdere harten of de schoppendame) deze kaarten. Bijvoorbeeld: in een spel met drie spelers krijgt ieder 17 kaarten dus ze worden gedeeld in vijf pakjes van drie en één pakje van twee. De overige kaart wordt dan in het midden van de tafel gelegd.

Er wordt voor het spelen eerst één speler uitverkoren die de kaarten verdeelt en de punten opschrijft, deze speler doet dit tot het spel gedaan is.

De spelregels zijn zo goed als hetzelfde als Amerikaans hartenjagen met een paar uitzonderingen:

Er mogen geen harten uitkomen tot als er punten in de vorige ronde zijn uitgegeven: dit betekent dat je alleen maar met harten mag beginnen als er al iemand een harten of de schoppendame heeft weggegooid (gespeeld wanneer zij/hij niet meer kon volgen voor de harten of gevolgd op schoppen voor de dame). Deze regel geldt niet wanneer de speler alleen nog maar harten of de schoppendame in haar/zijn hand heeft.

De schoppendame mag niet gespeeld worden tot wanneer er harten in de vorige ronde zijn gespeeld: dit betekent dat wanneer je niet meer kan volgen, je niet de schoppendame mag spelen indien er nog geen harten gespeeld zijn. Deze regel verkleint het risico van een vroeg vallende dame.

Het spel eindigt wanneer er een speler 100 of meer punten verzamelt of als het blaadje waar de punten worden opgeschreven vol is.

Bij traditioneel hartenjagen krijgen alle spelers een aantal fiches. Het uiteindelijke doel is dat een speler alle fiches weet te verzamelen. Voordat een ronde wordt gespeeld, leggen alle spelers een gelijk aantal fiches in. Er worden in deze variant geen kaarten doorgegeven aan het begin van de ronde. Als aan het eind van een ronde een speler geen harten heeft gekregen, mag diegene alle ingelegde fiches pakken. Indien er twee spelers zonder harten zijn, worden de fiches verdeeld over de twee. Als alle spelers harten hebben, of een speler alle harten heeft, dan blijven de fiches op tafel liggen.

Een variant op “Black Lady” hartenjagen. Bij deze variant bestaat er nog een vierde manier van doorgeven. De eerste drie rondes geven de spelers drie kaarten aan de speler links, rechts of tegenover hen. In de vierde ronde kiezen alle spelers drie kaarten. Daarvan geven ze er een aan de speler rechts, een aan de speler links en een aan de speler tegenover. De vijfde ronde worden geen kaarten doorgegeven en vanaf de zesde ronde begint de cyclus opnieuw.

In deze variant op “Black Lady” moeten spelers in de vierde ronde twee kaarten aan de speler links van hen geven, en twee kaarten aan de speler rechts van hen. In deze variant bestaan geen rondes waarin geen kaarten worden doorgegeven.

Variant op Achterhoeks hartenjagen waarbij alle hartenkaarten 1 strafpunt tellen, de schoppenboer telt 8 strafpunten. Daarnaast is er de mogelijkheid om alle spelers 16 strafpunten te geven, behalve de speler welke alle slagen (in- of exclusief strafpunten in een slag) weet te bemachtigen, de zogenaamde doormars. Er wordt gespeeld tot aan een vooraf gesteld strafpuntenaantal, meestal 50, waarbij degene welke dit strafpuntenaantal overschrijdt de verliezer is. De speler met de minste punten mag op dat moment kiezen welke tegenprestatie er wordt geleverd. Deze variant wordt veelal gespeeld in kroegen om borrels.

Normaal: deze vorm van hartenjagen is gelijk aan Black Lady. Alleen wordt de 3♣ of de 2♦ verwijderd uit het spel zodat er 51 kaarten overblijven. Die kunnen eerlijk worden verdeeld over drie spelers. Ook wordt er in deze variant niet doorgegeven aan de speler “tegenover”.

Kitty hartenjagen: de 52 kaarten worden verdeeld over de drie spelers, maar één kaart wordt met de afbeelding naar beneden midden op de tafel gelegd. Deze kaart heet de “Kitty”. Alle spelers krijgen 17 kaarten. De speler die de eerste slag wint (in sommige varianten “de eerste slag waarin strafpunten zijn gespeeld”) moet ook de Kitty pakken. Alleen die speler mag zien welke kaart de Kitty is. In deze variant is het niet altijd verplicht dat de speler met klaverentwee begint.

Hoog-Laag Joker hartenjagen: in deze variant voor drie spelers worden er twee jokers toegevoegd aan het kaartspel zodat het totaal aantal kaarten op 54 komt. Iedere speler krijgt 18 kaarten. De jokers tellen hierin als harten en zijn dus ook 1 strafpunt waard. De eerste joker die wordt gespeeld is de “Hoge Joker” die in kaartwaarde meer waard is dan het Aas. De tweede joker die wordt gespeeld is de “Lage Joker” waarvan de kaartwaarde gelijk is aan 1. In deze variant is de schoppenvrouw 15 strafpunten, aangezien er ook 15 harten in het spel zijn.

Normaal: de 3♣ en 2♦ worden uit het spel verwijderd waardoor er 50 kaarten overblijven. Iedere speler krijgt 10 kaarten. De manier van doorgeven is: L1 – R1 – L2 – R2 – vasthouden. Hierin betekent L2 dat een speler kaarten moet doorgeven naar de tweede speler aan zijn linkerkant en R2 idem voor rechts.

Kitty hartenjagen: hetzelfde als Kitty hartenjagen voor drie spelers, maar dan met twee Kitties. Of de speler die de eerste slag wint moet beide pakken, of de eerste twee spelers die een slag winnen moeten er elk een pakken.

Bij meer dan vijf spelers wordt een variant gebruikt die “Cancellation Hearts” wordt genoemd. Hierin worden twee spellen door elkaar geschud, waardoor er 104 kaarten in omloop zijn en in totaal 52 strafpunten kunnen worden verdeeld. Echter: als in een slag twee identieke kaarten worden opgeworpen (zoals twee keer schoppenvrouw) heffen deze elkaar op. Dit opheffen houdt in dat ze beide een waarde van 1 krijgen en dus niet meer de hoogste van bijgelegde kaarten zijn. Ze houden daarbij wel hun strafpuntwaarde.

Als alle bijgelegde kaarten worden opgeheven door een andere kaart, en er dus geen hoogste kaart is, blijven de kaarten liggen en moet de speler die de slag was begonnen weer als eerste op tafel komen. Dit gaat door tot er een slag komt waarin wel een duidelijke winnaar is. Die moet dan alle kaarten van die slag, en de vorige onbesliste slagen pakken. Als de laatste slag van een ronde in gelijkspel eindigt tellen die kaarten niet mee voor de eindscore.

Naarmate er meer spelers zijn moeten er meer spellen worden gemengd en de doorgeefrondes aangepast. Als de kaarten niet gelijk kunnen worden verdeeld onder de spelers, wordt het “Kitty”-systeem van hartenjagen voor drie en vijf spelers toegepast. Indien er met drie spellen wordt gespeeld (voor een potje hartenjagen met 11 of 12 spelers) bestaat er de kans dat drie dezelfde kaarten worden bijgelegd. Als dat gebeurt, heffen de eerste twee elkaar op, maar houdt de derde zijn waarde.

In deze variant heeft ook de schoppentien een rol. Het aantal strafpunten van de speler die schoppentien krijgt wordt verdubbeld. Als de speler die schoppentien krijgt geen strafpunten heeft mag hij/zij vijf punten van zijn/haar score aftrekken. De schoppentien heeft alleen invloed op de speler die ermee blijft zitten.

Extreem hartenjagen (Extreme Hearts) is een variant voor acht spelers. Twee spellen worden door elkaar geschud en verdeeld over de spelers (met 13 kaarten per speler). Aangezien de kans bestaat dat er twee spelers zijn met 2♣ moet de speler met 2♣ die het dichtst bij de speler die de kaarten heeft verdeeld zit beginnen. Als twee dezelfde kaarten worden gespeeld is de eerste altijd meer waard dan de tweede.

Dit is de Britse variant op Black Lady-hartenjagen. De versie verschilt als volgt van de Amerikaanse versie:

• Er wordt altijd doorgegeven aan de persoon rechts.
• Op de eerste ronde na mogen harten op elk moment worden gespeeld.
• De schoppenvrouw is 15 punten, hartenaas 5, hartenheer 4, hartenvrouw 3, hartenboer 2 en alle andere harten 1 punt.

Een spel gemaakt door de Parker Brothers. De Q♠ is 26 punten waard in plaats van 13 punten. De Q♥ verdubbelt de waarde van het aantal harten van de desbetreffende speler. De speler die Q♦ krijgt, mag 10 punten van zijn score aftrekken. De Q♣ trekt de strafpunten van de Q♠ af, mits de speler de Q♠ heeft, anders doet de Q♣ niks.