Nederlanders in Chili

De geschiedenis van Nederlanders in Chili gaat terug tot het jaar 1600. In dat jaar veroverde de Nederlandse piraat Sebastian de Cordes de stad Valdivia op de Spanjaarden. Deze verovering duurde echter niet lang; al na een paar maanden verliet deze piraat zijn veroverde stad en vertrok naar open zee.[1]

Een gezamenlijke aanval

Het plan

De WIC had altijd al plannen om verschillende gebieden van het Spaanse Chili te veroveren. Dit kwam waarschijnlijk door hun zucht naar goud. De VOC zag ook wel brood in de aanval, en daarom besloten de WIC én de VOC samen te werken om hun macht in Zuid-Amerika te versterken.[1] Dit was heel uitzonderlijk, want na deze aanval zouden de WIC en de VOC nooit meer samenwerken.

De leiding

De leider van deze expeditie zou Hendrik Brouwer worden, hij was een generaal in dienst van de VOC en had daar al grote naam gemaakt: hij was bijvoorbeeld opperhoofd van Dejima geweest en had ook al andere grote zetels bekleed. Brouwer was een man die zijn mannen met harde hand bestuurde en daardoor hadden deze veel respect voor hem. Als assistent was Elias Herckmans gekozen, die ook al bij de VOC in dienst was geweest.

De expeditie

In 1642 was het dan zover, een vloot schepen onder leiding van Brouwer vertrok richting Chili. De reis ging om de Kaap Hoorn heen en door Straat Le Maire. Brouwer kreeg als opdracht mee dat als het zou kunnen hij ook zou kijken of er in Peru mogelijkheden waren tot kolonisatie van de Nederlanders.

De indianen

De indianen waren heel belangrijk voor het welslagen van deze expeditie; het was bij de Hollanders bekend dat de indianen fel verzet tegen de Spanjaarden zouden plegen, en als de Nederlanders met hen konden samenwerken zou dat hun erg in het voordeel spelen.

De veroveringen

In het voorjaar van 1643 kwam de Nederlandse vloot aan op het eiland Chiloé. Deze veroverden zij daarna al snel op de Spanjaarden. En een paar weken later wist Brouwer samen met de Mapuche indianen de stad Valdivia te veroveren. Ook wist Brouwer een samenwerking te verkrijgen met een paar lokale indianenstammen. Hierdoor kon hij makkelijk de Spanjaarden aan. De Indianen keerden zich niet lang na de samenwerking tegen hem en verjoegen hem.

Brouwers dood

Op 7 augustus 1643 overleed Hendrick Brouwer aan een toen nog onbekende ziekte. Zijn lichaam is in Valdivia begraven, maar zijn ingewanden in de nabij gelegen en naar hem vernoemde Brouwershaven. Dit was een grote klap voor het welslagen van deze gewaagde expeditie.

Het einde

De veel mildere vicegeneraal, Elias Herckmans, nam het bevel over. Hierbij gingen twee dingen mis:

  • Ten eerste liet Herckmans de indianen merken dat hij op zoek was naar goud, wat het einde betekende van hun samenwerking.
  • Ten tweede was hij te mild tegenover zijn mannen waardoor ze dreigden te gaan muiten.

Deze dreigingen besloten hem terug te keren naar Nederlands Brazilië, voordat er echt resultaat was geboekt. Het enige resultaat was dat Brouwers aantoonde met deze reis dat het Stateneiland geen deel uitmaakt van het onbekende Zuidland, maar een eiland is.

Zie ook
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.