Nebukadnezar I

Nebukadnezar I of Nebukadrezar (1145 - 1114 v.Chr.) was de vierde en belangrijkste koning van de Isin-dynastie van Babylonië (4e dynastie). Hij verkreeg onafhankelijkheid van Assyrië en wist de invloed van Elam terug te dringen. Hij veroverde de steden Zanqu in het Noordoosten en Hit in het midden van de Eufraat en noemde zich heerser over Lullubu (oostland) en Ammuru (westland), al zagen de Assyriërs dit waarschijnlijk anders. Hij deed waarschijnlijk tweemaal een aanval op de Elamieten en wist het standbeeld van Marduk, de god van de Babyloniërs, op hen te heroveren.

Nebukadnezar I
Koning van Babylonië
Periode1145 - 1114 v. Chr.
VoorgangerNinurta-Nadin-Schumi
OpvolgerEnlil-Nadin-Aplis

Zijn eigenlijke naam is: Nabû-kudurri-ussur wat zoiets betekent als "god Nabû, bescherm mijn oudste zoon" of "Nabû, bescherm de grens".

Zie ook

Zie de categorie Nebuchadnezzar I van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.