Nationaal Reddingmuseum Dorus Rijkers

Het Reddingmuseum, opgericht in 1982, bevindt zich sinds 2003 op het terrein van de voormalige rijkswerf Willemsoord in een motorenonderhoudswerkplaats. Het uit drie verdiepingen bestaande gebouw is gerenoveerd en voorzien van een moderne aanbouw. Het museum heeft het woord "Nationaal" in zijn naam omdat het zich niet beperkt tot de lokale geschiedenis, maar het reddingswezen langs de hele kust van het Zwin tot aan de Eems en Zuiderzee, later IJsselmeer, bestrijkt. De naam Dorus Rijkers maakt onderdeel uit van de naam van het museum uit eerbetoon aan de grootste redder die Nederland ooit heeft gehad. In de tijd dat er nog geroeid en gezeild werd, redde hij - vaak met gevaar voor eigen leven - bijna vijfhonderd mensen. In 1925 was hij na koningin Wilhelmina de bekendste Nederlander.

Authentieke zwart-witfilms, modellen, schilderijen en echte reddingsboten (in het gebouw en buiten aan de steiger) vertellen het verhaal van de geschiedenis van het Nederlandse reddingswezen op zee. Tot de collectie van het museum behoren ook de varende historische reddingsboten Insulinde (1927), Johan de Witt (1941), Prins Hendrik (1951), Javazee (1967) en Tjerck Hiddes (1975). In het Heldenspel kan men testen of men geschikt is voor een loopbaan als redder. Bezoekers kunnen ook windkracht 10 of een aanvaring in de mist beleven.

• Website van het Nationaal Reddingmuseum Dorus Rijkers

Zie de categorie Nationaal Reddingmuseum Dorus Rijkers van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.