Natascha van Weezel

Van Weezel groeide op in Amsterdam. Zij is het enige kind van de journalisten Max van Weezel en Anet Bleich. Van Weezel ging naar het Vossius Gymnasium in Amsterdam-Zuid, studeerde vervolgens een jaar Media en cultuur aan de Universiteit van Amsterdam om vervolgens in 2012 als scenarioschrijver af te studeren aan de Nederlandse Filmacademie.

In 2012 studeerde Van Weezel af met de korte film Lost & Found.

In 2014 verscheen haar documentaire Elke dag 4 mei, waarin ze antwoord probeert te krijgen op de vraag of zij de enige is van haar generatie voor wie de Tweede Wereldoorlog nog niet is afgelopen.

In 2019 maakte Van Weezel de vierdelige VPRO-serie Natascha’s beloofde land, waarvoor ze een maand lang - grotendeels op de fiets - door Israël en de Palestijnse gebieden reisde.

Vanwege haar overgewicht werd Van Weezel als kind gepest.[1] Op 13-jarige leeftijd kreeg ze van een schoolarts het advies om op dieet te gaan. Zonder het medeweten van haar ouders begon Van Weezel met afvallen en leed ze vervolgens tot haar negentiende aan anorexia.[2] Van Weezel overwon de ziekte en schreef er haar eerste boek over. Het in 2007 verschenen Magere jaren - Anorexiadagboek bestaat uit haar dagboekaantekeningen, die zij tijdens haar verblijf in een Engelse kliniek herschreef tot het uiteindelijke manuscript.[3][4]

Van Weezels beide ouders zijn kinderen van overlevers van de Holocaust. Aan de hand van haar eigen familiegeschiedenis en talloze openhartige gesprekken met leeftijdsgenoten in Nederland, de Verenigde Staten en Israël verscheen in 2015 haar boek De derde generatie. Kleinkinderen van de Holocaust.

Daarnaast zet Van Weezel zich in voor de dialoog tussen joden en moslims, vooral in Nederland. Dit resulteerde onder meer in haar boek Thuis bij de vijand. Moslims en joden in Nederland (2017), waarin ze de toenemende polarisatie tussen joden en moslims onderzoekt.

Van Weezel omschrijft zichzelf als agnost en niet-praktiserend joods.[5] Ze is een groot liefhebber van Israël, maar laat zich ondertussen regelmatig kritisch uit over de Israëlische regering.[6] De fase waarin ze naar eigen zeggen “heel zionistisch” was, noemde ze een “verlate puberteit”.[7]

Sinds eind 2015 hadden Van Weezel en haar vader een column in Trouw, waarin zij elkaar om de beurt een brief schreven.

In maart 2020 verschijnt Van Weezels nieuwe boek Nooit meer Fanta, dat over het overlijden van haar vader gaat. Tevens werkt Van Weezel aan een biografie over haar vader, wat naar eigen zeggen “een jarenplan” gaat zijn.[8]

• 2007: Magere jaren - Anorexiadagboek. Amsterdam. Uitgeverij Archipel. ISBN 9789063052720
• 2015: De derde generatie. Kleinkinderen van de Holocaust. Amsterdam. ISBN 9789460037467
• 2017: Thuis bij de vijand. Moslims en joden in Nederland. Uitgeverij Balans. ISBN 9789460034664
• 2020: Nooit meer Fanta. Uitgeverij Balans. ISBN 9789463820813