Napoleonskerk

Onder een Napoleonskerk verstaat men in Nederland een, doorgaans protestants, kerkgebouw van het soort dat in het begin van de 19e eeuw werd gebouwd omtrent de regeringsperiode van koning Lodewijk Napoleon (1806-1810). Soms worden deze kerkjes ook Lodewijkkerkjes genoemd.

De aanleiding tot de bouw was gelegen in het feit dat de protestanten aan het eind van de 18e eeuw veel van hun in 1648 genaaste kerkgebouwen weer aan de katholieken moesten teruggeven. Dit speelde met name in de huidige provincie Noord-Brabant.

Aangezien de protestanten hierdoor in een aantal plaatsen zonder kerkgebouw zaten, werden ze financieel tegemoetgekomen in de bouw van voor hen geschikte kerken. Met name Lodewijk Napoleon toonde zich hierin genereus, vandaar de naam.

Het betreft voor het merendeel kerken die neoclassicistische stijlelementen vertonen. Het zijn sobere, meestal kleine, zaalkerkjes. De protestantse gemeenten in de Noord-Brabantse plaatsen telden namelijk in het algemeen weinig leden.

Ook na de Napoleontische tijd werden er overigens nog veel protestantse en ook katholieke kerken gebouwd die neoclassicistische en andere historiserende stijlkenmerken hadden.