NBA Finale

De NBA Finale is de kampioenschapserie van de National Basketball Association (NBA), die in een best-of-seven opzet worden gespeeld. In deze opzet spelen twee teams, de winnaar van respectievelijk de Eastern Conference en de Western Conference Finale, maximaal zeven wedstrijden tegen elkaar, totdat een van de twee teams vier wedstrijden gewonnen heeft. De in 1947 voor het eerst gespeelde NBA finale is de climax van de NBA Playoffs, die volgen op het reguliere NBA-seizoen. De winnaar van de finale, de NBA-kampioen, krijgt de Larry O'Brien kampioenschaptrofee gepresenteerd, genoemd naar een voormalig NBA-voorzitter. Tal van Amerikaanse media refereren abusievelijk aan de NBA-kampioen als de wereldkampioen, ondanks het feit dat er alleen Noord-Amerikaanse basketbalteams aan deelnemen. Behalve de trofee, krijgt elk teamlid een kampioensring. Een individuele prijs wordt toegekend aan de beste speler van de NBA Finale: de NBA Finals Most Valuable Player Award. Dit is, op één uitzondering na, meestal een speler van de NBA-kampioen: in 1969 viel Jerry West als lid van de verliezende Los Angeles Lakers, deze prijs ten deel.

Suprematie

De Boston Celtics wonnen van 1957-1969 op twee na alle kampioenschappen, waarvan acht op rij. Succescoach Red Auerbach stond aan het hoofd van dit succesteam, waarin onder meer Bill Russell, Bill Sharman, John Havlicek en Bob Cousy speelden. Larry Bird leidde de Celtics naar drie kampioenschappen in de jaren tachtig. Na een periode van meer dan twintig jaar waarin ze de finale niet bereikten, won een Celtics team geleid door Paul Pierce de titel opnieuw in 2008. In totaal won het team uit Boston een recordaantal van zeventien titels: in 1957, 1959-1966, 1968-1969, 1974, 1976, 1981, 1984, 1986 en 2008. Een ander bij tijd en wijle dominant team waren de Los Angeles Lakers (die eerder in Minneapolis hun thuisbasis hadden) met in totaal zestien kampioenschappen: in 1949-1950, 1952-1954, 1972, 1980, 1982, 1985, 1987-1988, 2000-2002 en 2009-2010. Vijf van deze titels werden in Minneapolis behaald en negen in Los Angeles. Michael Jordans Chicago Bulls wonnen zes titels: van 1991-1993 en 1996-1998. De Boston Celtics wonnen weliswaar de meeste finales (17 van de 21 finales die ze speelden (een winstpercentage van 80.9), de Los Angeles Lakers maakten echter hun opwachting in de meeste finales, namelijk 31, waarvan ze er 16 winnend afsloten (een winstpercentage van 51.6). De Chicago Bulls wonnen alle zes finales waarin ze speelden.

Geschiedenis

De beginjaren
JaarKampioen Western Conference 1MargeKampioen Eastern Conference
1947Chicago Stags1–4Philadelphia Warriors
1948Baltimore Bullets4–2Philadelphia Warriors
1949Minneapolis Lakers4–2Washington Capitols
1950Minneapolis Lakers14–2Syracuse Nationals
1951Rochester Royals4–3New York Knicks
1952Minneapolis Lakers4–3New York Knicks
1953Minneapolis Lakers4–1New York Knicks
1954Minneapolis Lakers4–3Syracuse Nationals
1955Ft. Wayne Pistons3–4Syracuse Nationals
1956Ft. Wayne Pistons1–4Philadelphia Warriors
1In het NBA seizoen van 1949-50 bestond de competitie uit drie divisies. The Minneapolis Lakers speelden in de Central Division.

De Celtics-dynastie
JaarKampioen Western ConferenceMargeKampioen Eastern Conference
1957St. Louis Hawks3–4Boston Celtics
1958St. Louis Hawks4–2Boston Celtics
1959Minneapolis Lakers0–4Boston Celtics
1960St. Louis Hawks3–4Boston Celtics
1961St. Louis Hawks1–4Boston Celtics
1962Los Angeles Lakers3–4Boston Celtics
1963Los Angeles Lakers2–4Boston Celtics
1964San Francisco Warriors1–4Boston Celtics
1965Los Angeles Lakers1–4Boston Celtics
1966Los Angeles Lakers3–4Boston Celtics
1967San Francisco Warriors2–4Philadelphia 76ers
1968Los Angeles Lakers2–4Boston Celtics
1969Los Angeles Lakers3–4Boston Celtics

De jaren zeventig

In de jaren zeventig wonnen acht verschillende teams het kampioenschap, de Celtics en Knicks wonnen elk twee keer.

JaarKampioen Western ConferenceMargeKampioen Eastern Conference
1970Los Angeles Lakers3–4New York Knicks
1971Milwaukee Bucks4–0Baltimore Bullets
1972Los Angeles Lakers4–1New York Knicks
1973Los Angeles Lakers1–4New York Knicks
1974Milwaukee Bucks3–4Boston Celtics
1975Golden State Warriors4–0Washington Bullets
1976Phoenix Suns2–4Boston Celtics
1977Portland Trail Blazers4–2Philadelphia 76ers
1978Seattle SuperSonics3–4Washington Bullets
1979Seattle SuperSonics4–1Washington Bullets

Lakers-Celtics rivaliteit

In de jaren 80 stonden de Lakers of de Celtics in elke finale, de Lakers wonnen er vijf, de Celtics drie, the Sixers eenmaal in 1983 en Detroit een keer in 1989.

JaarKampioen Western ConferenceMargeKampioen Eastern Conference
1980Los Angeles Lakers4–2Philadelphia 76ers
1981Houston Rockets2–4Boston Celtics
1982Los Angeles Lakers4–2Philadelphia 76ers
1983Los Angeles Lakers0–4Philadelphia 76ers
1984Los Angeles Lakers3–4Boston Celtics
1985Los Angeles Lakers4–2Boston Celtics
1986Houston Rockets2–4Boston Celtics
1987Los Angeles Lakers4–2Boston Celtics
1988Los Angeles Lakers4–3Detroit Pistons
1989Los Angeles Lakers0–4Detroit Pistons

De Bulls-dynastie

In de jaren 90 draaiden de Chicago Bulls op volle toeren, en samen met Michael Jordan wonnen ze zes titels uit evenveel gespeelde finales.

JaarKampioen Western ConferenceMargeKampioen Eastern Conference
1990Portland Trail Blazers1–4Detroit Pistons
1991Los Angeles Lakers1–4Chicago Bulls
1992Portland Trail Blazers2–4Chicago Bulls
1993Phoenix Suns2–4Chicago Bulls
1994Houston Rockets4–3New York Knicks
1995Houston Rockets4–0Orlando Magic
1996Seattle SuperSonics2–4Chicago Bulls
1997Utah Jazz2–4Chicago Bulls
1998Utah Jazz2–4Chicago Bulls
1999San Antonio Spurs 24–1New York Knicks
2Het reguliere seizoen bestond in het NBA-seizoen van 1998-1999, door een staking, maar uit 50 wedstrijden, in plaats van de gebruikelijke 82.

De moderne NBA
JaarKampioen Western ConferenceMargeKampioen Eastern Conference
2000Los Angeles Lakers4–2Indiana Pacers
2001Los Angeles Lakers4–1Philadelphia 76ers
2002Los Angeles Lakers4–0New Jersey Nets
2003San Antonio Spurs4–2New Jersey Nets
2004Los Angeles Lakers1–4Detroit Pistons
2005San Antonio Spurs4–3Detroit Pistons
2006Dallas Mavericks2–4Miami Heat
2007San Antonio Spurs4–0Cleveland Cavaliers
2008Los Angeles Lakers2–4Boston Celtics
2009Los Angeles Lakers4–1Orlando Magic
2010Los Angeles Lakers4–3Boston Celtics
2011Dallas Mavericks4–2Miami Heat
2012Oklahoma City Thunder1–4Miami Heat
2013San Antonio Spurs3–4Miami Heat
2014San Antonio Spurs4–1Miami Heat
2015Golden State Warriors4–2Cleveland Cavaliers
2016Golden State Warriors3–4Cleveland Cavaliers
2017Golden State Warriors4–1Cleveland Cavaliers
2018Golden State Warriors4–0Cleveland Cavaliers
2019Golden State Warriors2–4Toronto Raptors
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.