Larry Bird

Bird werd geboren in West Baden Springs, Indiana, uit het huwelijk tussen Georgia en Joe Bird. Hij groeide op in West Baden Springs en de nabijgelegen stad French Lick, waardoor hij de bijnaam The Hick From French Lick ("de boerenkinkel uit French Lick") kreeg toebedeeld. Bird begon zijn basketbalcarrière in het Springs Valley Highschool-team, waar hij nog steeds bekendstaat als de productiefste speler die ooit voor Springs Valley High uitkwam.

In het jaar 1974 koos Bird voor Indiana University waar hij in het team van de beroemde basketbalcoach Bobby Knight terechtkwam. Bird voelde zich hier echter absoluut niet op zijn plaats en besloot na een maand deze universiteit alweer te verlaten, om na een tijdje terug te komen op collegeniveau bij de Indiana State University (ISU) Sycamores.

In 1978 al deed Bird mee aan de NBA-draft. Hij werd toen als 6e speler in de draft geselecteerd door de Boston Celtics. Bird echter besloot toen nog een jaar voor de Sycamores te blijven spelen. De Celtics behielden desondanks het exclusieve recht om hem een jaar later te rekruteren.

In 1979 leidde Larry Bird zijn Sycamores naar de finale van het NCAA-kampioenschap, waar hij in een van de meest legendarische collegewedstrijden ooit verloor van Michigan State University dat op dat moment onder leiding stond van Earvin Magic Johnson. Een wedstrijd waarin Bird 19 punten scoorde ten opzichte van de 24 van Magic Johnson. Van deze wedstrijd wordt tot op de dag van vandaag beweerd dat dit het begin was van de March Madness, de hedendaagse 'gekte' rondom de NCAA-kampioenschappen die in maart plaatshebben.

Aan het eind van het basketbaljaar 1979 werd Bird uitgeroepen tot NCAA-speler van het jaar, met gemiddelden van 30,3 punten, 13,3 rebounds en 4,6 assists per wedstrijd.

Na het bittere verlies tegen Michigan State University besloot Bird de overstap te maken naar de 'grote' jongens in de NBA, waar hij dankzij de draft van 1978 terechtkwam bij de Boston Celtics.

Bird was door zijn buitengewone leiderschapskwaliteiten, spelinzicht, passing en een waanzinnig jumpshot meteen van grote invloed op het spel van de Celtics. Hij werd meteen in het jaar 1979 gekozen als Rookie of the Year, ten koste van de zeer goed presterende Magic Johnson, die in datzelfde jaar ook de overstap naar de NBA had gemaakt en als eerste in de NBA-draft door de Los Angeles Lakers was gekozen. Bird speelde met name op de small-forward en power-forward posities.

Bird had in zijn rookie jaar gemiddelden van 21,3 punten per wedstrijd, 10,4 rebounds per wedstrijd en 4,5 assists per wedstrijd. In 1979, dus als rookie al, werd Bird geselecteerd voor het Eastern Conference Allstar Team, een prestatie die zich de komende 12 daarop volgende jaren steeds zou herhalen.

Bird speelde het klaar om onder meer met NBA-legendes als Robert Parish en Kevin McHale in totaal drie keer het NBA-kampioenschap in de wacht te slepen. Samen met Magic Johnson leidde hij de populariteit van het NBA-basketbal, dat tot dat moment wat in het slop was geraakt, weer naar nieuwe hoogten. Dit deden zij met name door de al jaren bestaande rivaliteit tussen de Celtics van Bird en de Lakers van Magic weer nieuw leven in te blazen.

Gedurende zijn NBA-carrière behaalde Larry Bird de zeer indrukwekkende gemiddelden van 24,3 punten per wedstrijd, 10,0 rebounds per wedstrijd en 6,3 assists per wedstrijd.

Op de Olympische Spelen van 1992 behaalde hij de gouden medaille met het eerste en meest legendarische Dream Team.

Bird wordt nog steeds gezien als een van de allerbeste spelers in de geschiedenis van de NBA en is opgenomen in de Naismith Memorial Basketball Hall of Fame in 1998. Bird werd in 1996 verkozen tot een van de 50 beste NBA-spelers ooit.

Na zijn sportcarrière werkte hij bij de Celtics van 1992 tot 1997. Van 1997 tot 2000 was Bird hoofdcoach van de Indiana Pacers. In deze ploeg speelde ook de Nederlander Rik Smits. In het seizoen 1997-1998 werd Bird uitgeroepen tot coach van het jaar. In zijn laatste seizoen als coach bereikte de ploeg de NBA Finals, waarin het verloor van de Los Angeles Lakers.

In 2003 werd hij president of basketball operations voor de Pacers. In mei 2012 werd hij uitgeroepen tot Executive of the Year door een panel van zijn collega's in de NBA. Hiermee werd Bird de eerste sporter die tot speler, coach en bestuurder van het jaar is uitgeroepen. In juni 2012 werd bekendgemaakt dat Bird zijn positie als president per augustus 2012 zou neerleggen. Als reden werd zijn gezondheid genoemd.

• In oktober 2005 werd Eric James Torpy uit Oklahoma City veroordeeld voor poging tot moord en beroving en vroeg hij of zijn straf gewijzigd kon worden van 30 jaar naar 33 jaar, het rugnummer van Bird. Zijn verzoek werd toegewezen.
• Larry heeft een rol gespeeld in drie films, Blue Chips, uit 1994 van Paramount Pictures, de Warner Bros. Pictures-film Space Jam met Michael Jordan en Bill Murray uit 1996 en Celtic Pride met Dan Aykroyd, Daniel Stern en Damon Wayans, ook uit 1996.

• Biografie op hoophall.com
• Sportscentury's 30th greatest athlete of all time op ESPN.com
• Birds NBA-dossier

Zie de categorie Larry Bird van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

	1	2	3
	1	0	0