Syndroom van Münchhausen

	Syndroom van Münchhausen
	Synoniemen
Nederlands	syndroom van von Münchhausen[1]; münchhausensyndroom[2]; pathomimie[3]; laparotomofilie[3]
	Coderingen
ICD-10	F68
ICD-9	301.51
eMedicine	med/3543emerg/322 emerg/830
Portaal	Geneeskunde

Het syndroom van Münchhausen[3] is een psychiatrisch syndroom waarbij de patiënt zich herhaaldelijk presenteert bij medische hulpverleners met gefingeerde klachten of zelf toegebrachte verwondingen, om daardoor zorg en aandacht te krijgen. De aandoening wordt ook wel nagebootste stoornis genoemd.

Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.

Een kenmerk van dit syndroom is dat de patiënt zich constant weer andere ziekten en verwondingen aanmeet, en dus constant naar andere specialisten verwezen wordt. Niet zelden heeft een dergelijke patiënt al een aantal overbodige operaties ondergaan als men uiteindelijk de juiste diagnose stelt. Vrij vaak betreft het mensen die zelf in de verpleging of verzorging werken, en die uit hoofde van de kennis die ze hierdoor hebben, symptomen bedrieglijk echt kunnen neerzetten. Omdat dokters ze na een poosje vaak herkennen kan er ook sprake zijn medisch zwerfgedrag: de patiënt (Engels: medical hobo) presenteert zich bij verschillende ziekenhuizen en verschillende specialisten om steeds nieuwe dokters 'aan te boren'.

Uiteenlopende emotionele redenen kunnen ten grondslag liggen aan dit syndroom.

Een variant hierop is het syndroom van Münchhausen by proxy.

Oorsprong van de naam

Anders dan bij de meeste andere syndromen is deze aandoening niet naar zijn ontdekker of beschrijver genoemd, maar naar de baron van Münchhausen, die beroemd was door zijn fantastische, maar gelogen, verhalen. De baron wendde zelf overigens geen ziekten voor. De benaming is afkomstig van de Engelse internist en psychiater Richard Asher, die hem in een artikel in The Lancet in 1951 lanceerde.[4] Turner en Reid geven een uitgebreidere bespreking.[5]

Literatuurverwijzingen

Klok, P.A.A. & Klok-Donker, H.E. (1980). Klein geneeskundig woordenboek. Utrecht: Bohn, Scheltema & Holkema.
Everdingen, J.J.E. van, Eerenbeemt, A.M.M. van den (2012). Pinkhof Geneeskundig woordenboek (12e druk). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.
Leflot-Soetemans, C. & Leflot, G. (1975). Standaard Geneeskundig woordboek Frans-Nederlands. Antwerpen-Amsterdam: Standaard Uitgeverij.
Asher R. Munchausen's syndrome. Lancet 1951; 1: 339-341. Ook verzameld in: A. F. Jones (ed.), Richard Asher Talking Sense, London: Pitman (1972), ISBN 0-273-00067-5
Joanne Turner, Steven Reid. Munchausen's syndrome. Eponym. The Lancet 2002; 359:346-349

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[Klok1980-1] Klok, P.A.A. & Klok-Donker, H.E. (1980). Klein geneeskundig woordenboek. Utrecht: Bohn, Scheltema & Holkema.

[Pinkhof2012-2] Everdingen, J.J.E. van, Eerenbeemt, A.M.M. van den (2012). Pinkhof Geneeskundig woordenboek (12e druk). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.

[Leflot-3] Leflot-Soetemans, C. & Leflot, G. (1975). Standaard Geneeskundig woordboek Frans-Nederlands. Antwerpen-Amsterdam: Standaard Uitgeverij.

[4] Asher R. Munchausen's syndrome. Lancet 1951; 1: 339-341. Ook verzameld in: A. F. Jones (ed.), Richard Asher Talking Sense, London: Pitman (1972), ISBN 0-273-00067-5

[5] Joanne Turner, Steven Reid. Munchausen's syndrome. Eponym. The Lancet 2002; 359:346-349