Mitralisklep

De mitralisklep, valvula mitralis[1] of tweeslippige klep[2] is de hartklep tussen linkerboezem en linkerkamer. Het is dus een van de twee atrioventriculaire kleppen. De klep sluit tijdens de systole om te voorkomen dat het bloed weer wordt teruggepompt, de longaders in.

Aanzicht van enkele hartkleppen.
De animatie toont het beeld van bewegingen van de hartkleppen. Het betreft een 4D-echo-opname via de apex. Een deel van de klep in de rechterkamer is virtueel verwijderd.

Bouw

De klep bestaat uit twee klepbladen of slippen, het voorste en het achterste, die samen 4 tot 6 cm² beslaan. Aan de randen van de slippen zitten peesdraden, chordae tendineae. Deze hechten aan de papillaire spieren, die onderdeel uitmaken van het spierweefsel van de linkerventrikel, de linkerkamer. Daardoor kan een intacte mitralisklep tijdens de systole niet doorslaan, waardoor mitralisinsufficiëntie zou ontstaan.

Functie

Na de systole daalt de druk in de linkerkamer snel doordat het spierweefsel verslapt. Hierna zuigt de linker ventrikel actief bloed aan. Daardoor gaat de mitralisklep open en stroomt er bloed van het linkeratrium, de linkerboezem naar de linkerventrikel. Ongeveer 70 tot 80% van het bloed dat de kamer binnenkomt doet dat tijdens deze eerste fase. Hierna vult de kamer zich langzamer, uiteindelijk zorgt de activiteit van het atrium, de boezem vlak voor de systole nog voor extra vulling.

Harttonen

Het sluiten van de mitralisklep is met de stethoscoop te horen als de eerste harttoon. In een gezond hart zijn het openen van de kleppen of het stromen van het bloed niet hoorbaar.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.