Miklós Nyiszli

Miklós Nyiszli (Szilágysomlyó (Oostenrijk-Hongarije), 17 juni 1901 - Oradea, 5 mei 1956) was een Joodse gevangene in het concentratiekamp Auschwitz en een van de overlevende getuigen. Nyiszli werd in juni 1944 samen met zijn vrouw Margareta en hun dochtertje Susanna naar Auschwitz gevoerd. Bij zijn aankomst maakte hij zich bekend als dokter (gediplomeerd aan de Friedrich Wilhelm Universiteit te Breslau in 1929[1]), waarop hij werd tewerkgesteld in de barakken[2] Hij spande zich in om de zieken te helpen; dit onder moeilijke omstandigheden en met ontoereikend medisch materieel. Toen Josef Mengele, SS-officier en arts in het kamp, de medische vakkundigheid van Nyiszli had opgemerkt, liet hij hem onder zijn persoonlijke supervisie werken in de speciale afdeling die Mengele had opgericht, binnen het concentratiekamp en vlak bij het crematorium II.

Auschwitz I bestond uit bakstenen barakken
In dit gebouw, blok 10, werden de medische experimenten uitgevoerd
Nyiszli Miklós
Algemene informatie
GeborenSzilágysomlyó, Oostenrijk-Hongarije, 17 juni 1901
OverledenOradea, Roemenië, 5 mei 1956
Doodsoorzaakhartaanval op 54-jarige leeftijd
NationaliteitOostenrijker-Hongaar
Bekend vanVanaf juni 1944 gevangene in Auschwitz (concentratiekamp) en gedwongen tot medisch experimenteel werk
Zie ookJosef Mengele

Auteur

In zijn boek Auschwitz : A Doctor’s Eyewitness Account[2], beschreef Nyiszli, als een van de meest nabije getuigen, de wreedheden die Mengele beging bij zijn medische experimenten op gevangen mensen.

Nyiszli verrichtte onder dwang tal van experimentele handelingen op menselijke lichamen. Mengele liet hem onder andere autopsie uitvoeren bij dwergen en tweelingen: [I] had to examine them with exact clinical methods before they died, and then perform the dissection on their still warm bodies[2].

An event never before experienced in the history of medicine worldwide is realized here: Twins die at the same time, and there is the possibility of subjecting their corpses to an autopsy. Where in normal life is there the case, bordering on a miracle, that twins die at the same place at the same time? [...] A comparative autopsy is thus absolutely impossible under normal conditions. But in Auschwitz camp there are several hundred pairs of twins, and their deaths, in turn, present several hundred opportunities![3]

Er werd ook autopsie uitgevoerd op de lijken van gevangenen die aan een infectieziekte overleden. Stalen van menselijke organen werden voor onderzoek verstuurd aan een leermeester van Mengele, professor dr. Otmar Freiherr von Verschuer, leidend nationaalsocialistische erfelijkheidsonderzoeker en ziekenhuisdirecteur van het Euthanasiecentrum Hadamar.[4]

Rook die opstijgt uit het crematorium van het Euthanasiecentrum Hadamar in de Duitse deelstaat Hessen.

Nyiszli was geschokt door het ontbreken van elke vorm van mededogen en door de moorddadigheid van de kampoversten, de SS-officieren en de beulen die in hun dienst stonden. Evenals zijn medegevangenen en de leden van sonderkommando's moest hij handelen op hun bevel en voerde hij operaties uit die hij zelf uiterst immoreel vond. Op een dag, nadat een transport gevangenen werd vergast, werd Nyiszli geroepen door het sonderkommando dat in de gaskamer werkte. Zij hadden in de gaskamer onder de dode lichamen een nog levend meisje gevonden. Zij deden hun best het meisje te redden, doch het werd in opdracht van de SS'er Erich Muhsfeldt met een nekschot vermoord.[5][2] Dit incident werd gedramatiseerd in de films Saul fia en The Grey Zone (2001).

Dood

Nyiszli overleed als gevolg van een hartaanval op 5 mei 1956 te Oradea, Roemenië op 54-jarige leeftijd. Zijn weduwe, Margareta, stierf op 5 september 1985. Hun dochter, Susanna Nyiszli, overleed op 8 januari 1983.[6]

Verwante artikels

Bibliografie
  • Miklós Nyiszli, Assistent van Mengele, Uitgeverij Verbum (2015), ISBN 9789074274548; geraadpleegd, 26 januari 2019
  • Nyiszli, Miklós, I was doctor Mengele's assistant. Oswiecim ((1946), 2010).
  • Nyiszli, Miklós, Auschwitz: A Doctor's Eyewitness Account. New York: Arcade Publishing (2011).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.