Mike Ratledge

Michael R. (Mike) Ratledge (Maidstone, april 1943) is een Brits musicus. Mike maakte deel uit van de Canterbury-scene, hij heeft lange tijd in een van de meest invloedrijke bands gespeeld, Soft Machine.

Mike Ratledge is in 1943 geboren in Maidstone, in het graafschap Kent in Zuid-Engeland. Als kind kreeg hij een opvoeding in de klassieke muziek. Thuis was uitsluitend klassieke muziek te horen en Mike kreeg klassieke pianolessen. Toen hij de Simon Langton school in Canterbury bezocht, raakte hij bevriend met Brian Hopper. Samen speelden ze op zaterdagochtenden piano/klarinet uitvoeringen van klassieke stukken.

Via Brian raakte Mike ook bevriend met diens broer, Hugh Hopper en met Robert Wyatt. Via hen kwam Mike ook in 1961 in aanraking met Daevid Allen, die hun interesse in de jazz opwekte, en vanaf het pianowerk van Cecil Taylor werkte Mike terug naar Thelonious Monk, Miles Davis en John Coltrane. Mike startte met zijn vrienden met het spelen van jazz. Korte tijd (in 1963) speelde hij samen in het Daevid Allen Trio.

In tegenstelling tot de andere jongens hechtte Mike aan zijn studie. Hij ging naar het University College of Oxford, waar hij een graad behaalde in de psychologie en in de filosofie. Tegelijkertijd studeerde hij er klassieke muziek, bij avant-garde musici als Mal Dean en Rab Spall. Na het behalen van zijn graad wilde Mike verder studeren in de Verenigde Staten, maar zijn aanvraag voor een beurs had hij te laat ingediend, zodat hij in 1966 beschikbaar was toen zijn vrienden een nieuwe band aan het opzetten waren. De nieuwe band, Soft Machine omvatte onder meer Robert Wyatt, Daevid Allen en Kevin Ayers.

Van deze leden bleef Mike het langste bij de band betrokken. Mike is gedurende die tijd een van de componisten van het werk van de band. Soft Machine onderging vele wijzigingen in de samenstelling. In 1973 was Mike de enige die er van de originele bezetting nog over was. Toen Ratledge in 1976 vertrok had Karl Jenkins de leiding van de band al overgenomen. Na zijn vertrek heeft Mike een studio voor zichzelf ingericht, maar van een mogelijk gepland soloalbum is het nooit gekomen.

Zijn verdere activiteiten binnen de muziek zijn beperkt gebleven. Hij heeft een beperkte bijdrage geleverd aan albums die door de formaties Rollercoaster en Planet Earth zijn uitgebracht. Maar eigenlijk was hij uit het oog verdwenen tot men hem eind 80'er jaren ontdekte als componist / arrangeur / producent van muziek voor de reclame-industrie.

Binnen de Canterbury scene is Ratledge een uitzonderlijk figuur gebleven, hij speelde uitzonderlijk lang in Soft Machine en maakte met de band een evolutie mee van psychedelische muziek naar jazzrock. Maar na die tijd is hij eigenlijk vrijwel van het front verdwenen, werkt hij op de achtergrond, schrijft muziek voor commercials en voor theaterstukken. In 1995 trad hij weer even naar voren, toen hij samen met Jenkins onder de naam Adiemus het album Songs Of Sanctuary uitbracht, maar ook daarin is zijn bijdrage beperkt gebleven tot het ene album. Een album dat overigens niet te vergelijken is met het Soft Machine werk, omdat een rustgevend klassiek georiënteerd stuk is. Optreden in het openbaar doet Ratledge in elk geval niet meer.