Mike Lindup

Lindup is de zoon van een Engelse vader (David Lindup) en een moeder uit Belize (zangeres/actrice Nadia Cattouse); zijn peetmoeder is de jazz-zangeres Cleo Laine. Hij begint op driejarige leeftijd met pianospelen en breidt als tiener uit naar drums en percussie; hij speelt in jazz- en popbands en zingt tevens in diverse koren.

In 1980 sluit Lindup zich aan bij het net opgerichte Level 42 waarin hij met zijn falsetto de tweede stem is naast bassist/leadzanger Mark King. Lindup schrijft zelf ook nummers waarvan er op elk album wel een of twee terechtkomt; zo groeien Starchild (1981) en The Sun Goes Down (1983) uit tot live-klassiekers. Pas in 1990, wanneer Level 42 een rustpauze inlast in verband met het overlijden van gitarist Alan Murphy, krijgt het publiek te horen wat hij allemaal niet kwijt kan bij de band. Het tweetalige Changes (met nummers in het Engels en Portugees) bevat bijdragen van Dominic Miller (gitarist tijdens de eerste repetitie van Level 42) en meesterpercussionist Bosco de Oliveira. Ter promotie geeft Lindup twee concerten, een in Londen en een in Glasgow. Het Level 42-achtige The Spirit is Free wordt opgenomen in de setlist van de Guaranteed-tournee. In 1994 verschijnt het laatste album van Level 42 (Forever Now); ingehaald door enerzijds stijlgenoten als Jamiroquai en anderzijds de Britpopexplosie besluit de band om ermee te stoppen.

Gedurende de rest van de jaren 90 componeert Lindup de muziek voor een autoreclame, gaat hij op studiereis naar Cuba en treedt hij in vaste dienst van Dominic Miller en Negrocan. Laatstgenoemde Brazilformatie scoort in 2000 een hit met een remix van Cada Vez (oorspronkelijk uitgebracht in 1998) maar Lindup is tegen die tijd overgestapt naar het gelijkgestemde Da Lata (met daarin dezelfde zangeres en dezelfde bassist als Negrocan) waarmee hij enkele malen op de Nederlandse podia te zien is alsmede in het televisieprogramma FF Wat Anders.

In 2003 brengt Lindup zijn tweede solo-album uit; Conversations with Silence bevat een mix van jazz, latin en klassiek en wordt gepromoot met een aantal optredens. Ondertussen blijft hij contact houden met de ex-leden van Level 42; zo jamt hij op zijn bruiloft met King en de broers Phil en Boon Gould waarna het idee ontstaat voor een reünie. Dit loopt echter stuk door een opgelaaide ruzie tussen Mark King (die nu de rechten op de groepsnaam bezit) en Phil Gould, maar op 13 februari 2005 is Lindup special guest tijdens een concert van het vernieuwde Level 42. In 2006 keert hij definitief terug op het oude nest en verschijnt het comeback-album Retroglide; dit is feitelijk een solo-CD van King waarvan Ship het enige nummer is waarop alle originele leden te horen zijn.

Naast alle Level 42-optredens blijft Lindup zijn eigen dingen doen; zo werkt hij met drummer Billy Cobham (met wie Level 42 in 2008 optreedt tijdens The Hague Jazz), Dominic Miller en latin-pianist Alex Wilson. Ook heeft hij twee CD's opgenomen met de formatie Zeep van voormalig Da Lata-gitarist Chris Franck. Verder speelt Lindup mee met de Thriller Live Tour als postuum eerbetoon aan Michael Jackson, en organiseert hij regelmatig Mike Lindup & Friends-concerten met solomateriaal, Level 42-hits en verrassende covers.

In 2008 verschijnt zijn derde solo-album Say Satam, in 2011 gevolgd door de EP On The One. Datzelfde jaar keert Lindup terug in de huisband van de Prince's Trust-concerten; samen met Mark King en de tegenwoordige Level 42-drummer Pete Ray Biggin begeleidt hij artiesten van zowel vroeger als nu.

In 2015 brengt Lindup een single uit met de ritmesectie van de Thriller Live-band. In 2016 kondigt hij zijn eerste filmsoundtrack aan.