Michael Green (theoloog)

Greens vader kwam uit Australië, zijn moeder uit Wales. Hij studeerde aan Exeter College, onderdeel van de Universiteit van Oxford en aan Queens' College dat deel uitmaakt van de Universiteit van Cambridge. Hij werd in 1957 aangesteld als Anglicaans priester. In dat jaar ging hij ook aan de slag als hulpprediker in een kerk in Eastbourne. Vervolgens was hij leraar aan het London College of Divinty (1960-69), hoofd van St John's College in Nottingham (1969-75) en studentenpredikant in Oxford (1975-1986). Hij verhuisde daarna naar Canada waar hij een aanstelling kreeg als hoogleraar aan Regent College in Vancouver, met als specialisatie evangelisatie en zending. Na zijn terugkeer in Engeland werd hij adviseur van de aartsbisschop van Canterbury en de aartsbisschop van York op het terrein van evangelisatie. Ondanks het feit dat hij in 1996 officieel met pensioen ging verbond hij zich aan het theologische instituut Wycliffe Hall in Oxford.

Green was een veelschrijver. Met een deel van zijn boeken richtte hij zich op het grote publieke, hoewel hij ook bijdroeg aan academische studies. Zijn bekendste werken gaan over evangelisatie en apologetiek. Een van zijn doelen was om christenen te leren om de boodschap van het evangelie te delen met anderen. In zijn academische studies ging hij onder andere in op de vraag hoe evangelisatie vorm kreeg in de tijd van het Nieuwe Testament en onder de vroege kerkvaders.

In zijn apologetische werken behandelde Green veelvoorkomende vooroordelen onder andersdenkenden over het christelijk geloof. Ook schreef hij bijvoorbeeld over hypocrisie binnen de kerk, religieus pluralisme en geloofstwijfel. In boeken over geloofstoerusting legde hij de nadruk op het belang dat predikanten niet alleen, maar in een team samenwerken.

Green was niet bang om heilige huisjes om ver te duwen. Zo noemde hij in 2005 de gereformeerde theologie "zondige theologie", omdat "allerlei tradities in de kerk zijn ingevoerd die niet in de Bijbel staan". Green stelde dat gereformeerde theologen zich in interne discussies over die kwesties verloren "terwijl de massa verloren gaat".

Samen met zijn vrouw Rosemary had Green vier kinderen.

• Wie is op de vlucht?, 1973, Wever, ISBN 9789061351900
• Leven in een nieuwe stijl, 1974, Kok
• Fotogids voor het Nieuwe Testament, 1973, Voorhoeve,
• Evangelie-verkondiging in de eerste eeuwen, 1979, Teleos, ISBN 9789060478011
• Wat is christendom?, 1981, Ark boeken, ISBN 9789033810671
• Wie is deze Jezus, Kok, 1992, ISBN 9789024265992
• Wie is Hij? Bestaat God? Hoe is God? Wat doet hij voor mij?, Kok, 1995, ISBN 9789029709996
• Waarom zou ik me druk maken om Jezus?, 1997, Novapres, ISBN 9789063187187
• Reality: het begin van een antwoord, 1997, Boekencentrum, ISBN 9789070100605
• Na De Alphacursus, 2003, Kok, ISBN 9789043506861
• Honderd Wegen Naar God?: een weg zoeken door de doolhof van religies, 2004, Boekencentrum, ISBN 9789023915454
• De Boeken Die De Kerk Afwees: fictie of waarheid in de Da Vinci Code, 2006, Medema, ISBN 9789063534721
• Wie Is Jezus?, 2006, Barnabas, ISBN 9789085200390
• Dat geloof je toch niet! Twaalf veel gehoorde reacties op het christelijk geloof, 2007, Plateau/Telos, ISBN 9789085200390