Michael Bloomfield (muzikant)

Michael Bernard Bloomfield (Chicago, 28 juli 1943 - San Francisco, 15 februari 1981) was een Amerikaanse bluesgitarist.

Michael Bloomfield
Algemene informatie
Volledige naamMichael Bernard Bloomfield
GeborenChicago, 28 juli 1943
OverledenSan Francisco, 1981
Land Verenigde Staten
Werk
Genre(s)Blues
BeroepMuzikant
Instrument(en)Gitaar
(en) IMDb-profiel
(en) Allmusic-profiel
Portaal    Muziek

Biografie

Al op 14-jarige leeftijd was Bloomfield gast in de bluesclubs van de South Side van Chicago. Hier stapte hij regelmatig in bij jamsessies met zijn idolen Muddy Waters, Otis Spann en Howlin' Wolf. Daarbij leerde hij ook gelijkgestemde blanken als Nick Gravenites en Charlie Musselwhite kennen, met wie hij later steeds weer zou samenspelen.

Midden jaren 1960 speelde hij met de Paul Butterfield Blues Band en was hij ook betrokken bij diens gelijknamige eerste album. Hij werkte voor Bob Dylan en diens album Highway 61 Revisited en trad met hem op tijdens het Newport Folk Festival, waar het folkpubliek zich echter ergerde over de elektrisch versterkte rockband. In 1967 was Bloomfield mede-oprichter van de band The Electric Flag, die echter een jaar later weer werd ontbonden. Met Al Kooper speelde Bloomfield in 1968 een kant van de plaat Super Session in en op de andere kant was Stephen Stills naast Al Kooper te horen. De plaat plaatste zich in de Amerikaanse lp-charts (#12). Een jaar later plaatsten Bloomfield en Kooper zich met The Live Adventures of Mike Bloomfield and Al Kooper op plaats 18. Beide albums waren daarmee commercieel meer succesvol dan de albums van de Butterfield Blues Band en de Electric Flag.

Eind jaren 1960 verhuisde hij terug naar San Francisco, waar hij sporadisch optrad met zijn oude makkers als Bloomfield and Friends en enkele platen opnam. Tijdens deze periode leefde hij overwegend van de productie van soundtracks voor pornofilms. Hij leverde in 1969 ook de soundtrack voor Haskell Wexlers Medium Cool en hij was in 1973 samen met Paul Butterfield en Nick Gravenites betrokken bij de muziek voor de film Steelyard Blues. Midden jaren 1970 concentreerde hij zich op meer traditionele akoestische blues.

Michael Bloomfield werd opgenomen in de lijst van de 100 grootste gitaristen aller tijden van het tijdschrift Rolling Stone op de 42e plaats. In een lijst uit 2003 stond hij als nummer 22 geklasseerd.

In januari 2014 verscheen onder de titel From His Head To His Heart To His Hands een uitvoerig werkproject, bestaande uit drie cd's en een dvd.

Ziekte en overlijden

Eind jaren 1970 kampte Michael Bloomfield steeds meer met gezondheidsklachten en zijn drugsverslaving. Hij overleed in februari 1981 op 37-jarige leeftijd aan een overdosis heroïne.

Literatuur

  • Siegfried Schmidt-Joos und Wolf Kampmann: Rock-Lexikon. rororo-Verlag, Reinbek 2008, ISBN 978-3-499-62133-8 (S. 192f)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.