Metalloproteïne

Een metalloproteïne is een proteïne, dat een of meer metaal-ionen bevat en katalytisch niet actief is dit in tegenstelling tot een metallo-enzym. Een groot aantal proteïnen zijn metalloproteïnen.[1][2][3]

Metalloproteïnen die aardalkalimetalen bevatten, zoals calcium en magnesium, maar ook deels zink, zijn vaak verantwoordelijk voor de structuur en de vouwing van het proteïne.

Voorbeelden van metalloproteïnen zijn:

Hemoglobine, zuurstofdrager
Hemocyanine, zuurstofdrager
Cytochroom, elektronentransport in de cel
Ceruloplasmine, transporteiwit

Bronnen, noten en/of referenties

Lu, Y. et al., Design of functional metalloproteins, 2009. Nature, 460, 7257, 855-862, pmid = 19675646
Lucia Banci, Series editors Sigel, Astrid; Sigel, Helmut; Sigel, Roland K.O., Metallomics and the Cell, 2013, Springer, isbn=978-94-007-5560-4 electronic-book ISBN 978-94-007-5561-1 issn=1559-0836 electronic-issn=1868-0402
Shriver, D.F., Atkins, P.W., Inorganic chemistry, Oxford University Press, 1999, edition=3rd., Chapter 19, Bioinorganic chemistry, isbn=0-19-850330-X

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[Lu-1] Lu, Y. et al., Design of functional metalloproteins, 2009. Nature, 460, 7257, 855-862, pmid = 19675646

[2] Lucia Banci, Series editors Sigel, Astrid; Sigel, Helmut; Sigel, Roland K.O., Metallomics and the Cell, 2013, Springer, isbn=978-94-007-5560-4 electronic-book ISBN 978-94-007-5561-1 issn=1559-0836 electronic-issn=1868-0402

[AS-3] Shriver, D.F., Atkins, P.W., Inorganic chemistry, Oxford University Press, 1999, edition=3rd., Chapter 19, Bioinorganic chemistry, isbn=0-19-850330-X