Merle Travis

Merle Travis groeide op in armoedige verhoudingen in een door mijnbouw gekenmerkt Muhlenberg County. Van plaatselijke muzikanten aanvaardde hij een voor de toenmalige tijd onder blanke muzikanten weinig verbreide gitaarspeelwijze: het fingerpicking. Bekende vertegenwoordigers waren blues- en ragtime-gitaristen zoals Blind Blake, Blind Willie McTell en Mississippi John Hurt. Zijn hoge technische vaardigheid sprak zich snel rond en Travis werd een veel gevraagd gitarist. Na gastspelen bij verschillende plaatselijke bands werd hij in 1932 lid van de in Cincinnati gevestigde Drifting Pioneers. Zo nu en dan speelde hij met Grandpa Jones en de Delmore Brothers in een gospel-kwartet genaamd Browns Ferry Four. Tijdens deze periode werden ook samen met Grandpa Jones de eerste singles ingespeeld. Het begin van de Tweede Wereldoorlog onderbrak zijn carrière en Merle Travis werd opgeroepen voor zijn militaire dienstplicht.

Na het einde van zijn militaire diensttijd verhuisde Travis in 1946 naar Los Angeles, waar hij snel een veelgevraagd muzikant werd. Voor Capitol Records nam hij vanaf 1946 meerdere succesvolle singles op. Gelijktijdig aanvaardde hij kleinere filmrollen. Ook als songwriter was hij opmerkelijk getalenteerd. In 1947 schreef hij de klassiekers Sixteen Tons en Dark As A Dungeon, die het harde leven van de mijnwerkers beschreven. In hetzelfde jaar schreef hij samen met zijn vriend Tex Williams Smoke! Smoke! Smoke!, dat een tophit werd.

Travis was een van de eerste country-sterren, die een elektrische gitaar gebruikten. De in 1948 verschenen Bigsby gitaar, die Travis samen met de technicus Paul Bigsby ontwikkelde, was een van de eerste e-gitaren met een massief houten gestel. Muzikanten uit het nabij gelegen Bakersfield volgden spoedig zijn voorbeeld en ontwikkelden zo de Bakersfield-sound. Ook als acteur was hij verder actief. In 1953 aanvaardde hij een bijrol in From Here to Eternity en speelde en zong in deze film de Reenlistment Blues.

Alhoewel hij niet meer in de charts vertegenwoordigd was, bevond Travis zich op het hoogtepunt van zijn carrière. Hij telde als de beste en invloedrijkste gitarist van de countrymuziek en werkte mee bij talrijke opnamesessies. Veel grote muzikanten beschouwden hem als voorbeeld.

Een laatste succes lukte in 1974 met het gezamenlijk met Chet Atkins geproduceerde album Atkins-Travis Travelin Show, dat in het daaropvolgende jaar met een Grammy Award werd onderscheiden. In 1977 werd hij opgenomen in de Country Music Hall of Fame.

Zijn privéleven verliep turbulent. In beschonken toestand had hij enkele keren aanvaringen met de politie. Meerdere huwelijken strandden. Pas zijn huwelijk met de ex-vrouw van zijn vriend Hank Thompson leidde het leven van de inmiddels bijna 60-jarige in goede banen. Merle Travis overleed op 20 oktober 1983 aan de gevolgen van een hartinfarct.