Meermin van Edam

De Meermin van Edam (ook genoemd Zeewijf of Purmer Zeewijf) is een sage over een zeemeermin, die gevangen zou zijn in het vroegere Purmermeer.

Gevelsteen de meermin van Edam (Jan Nieuwenhuizenplein 15)

Van het verhaal doen meerdere versies de ronde. De kern van deze verhalen is hetzelfde. Er leefde een zeemeermin in de vroegere Zuiderzee. Bij een overstroming werd zij meegevoerd naar het Purmermeer. Nadat de dijken weer gedicht waren kon zij de weg terug naar de zee niet meer vinden. Ze werd ontdekt door de bewoners van deze streek, die haar vingen en meevoerden naar Edam. Daar werd ze gewassen en ontdaan van het groene wier. Ook werd haar geleerd als een mens te leven. De verhalen over haar gingen rond en bewoners van Haarlem vonden haar zo interessant, dat ze haar meenamen naar Haarlem en haar leerden spinnen. Ondanks haar verlangen naar zee bleef zij op het land wonen en stierf na vele jaren in Haarlem, waar ze werd begraven op het kerkhof als een christenmens.

De meermin van Edam, afgebeeld op de Purmerpoort

In een van de verhalen wordt de gebeurtenis gedateerd in april 1304. Verder is er in een ander verhaal sprake van een wild zeewijf, in plaats van een zeemeermin. De bewoners van Edam hebben haar afgebeeld op de in 1835 gesloopte Purmerpoort. Op een gevelsteen van een huis aan het Jan Nieuwenhuizenplein staat zij als de meyrmin van Edam afgebeeld.