Maïté Duval

Maïté Duval werd geboren in Renazé en studeerde letterkunde aan de Universiteit van Rouen. Ze volgde geen opleiding in de beeldende kunst en is op dat gebied dus autodidact. Zij verhuisde in 1968 naar Nederland, waar zij in 1974 haar carrière als beeldhouwster aanving. Duval stelde haar werk tentoon tijdens vele solo- en groepsexposities, onder andere Den Haag Sculptuur 2003 (modelvrouwen) in Den Haag en Auxiliatrixpark 2005 (met Paula in kamerjas en Ainsi soit-elle) in Venlo.

De kunstenares woonde en werkte in Zutphen, waar zij haar werk toonde in atelier en eigen beeldentuin. Zij was (tot diens overlijden in 1999) getrouwd met de - eveneens in Frankrijk geboren - kunstschilder Thierry Rijkhart de Voogd. Duval overleed plotseling op 75-jarige leeftijd.[1] Ze werd 9 november 2019 begraven op de Oosterbegraafplaats in Zutphen.

Het eerste jaartal achter de naam van het beeld is het jaar van de creatie; de andere jaartallen zijn van het gieten van het individuele beeld.

• Bérendine (1976), openbare school in Voorst (1977), De Beukenhof in Loosdrecht (1987)
• Schouders (1976), Centraal Beheer, Apeldoorn
• Staand naakt (1978), Onder de Linden, Deventer (1994)
• Torso cambré (1979), De Hanzehof, Zutphen (1996)
• Rêverie (1980), gemeentehuis van gemeente Voorst in Twello (1982) en De Sokkerwei, Castricum (2003)
• De Gans (1981), stadhuis in Deventer (1982), Voorst (1987) en Kleidijk, Rhoon (2003)
• Else (1982), 't Veld Paasberg, Terborg (1989) en Oude Bornhof, Zutphen (1990)
• Bérendine (1984), Lochem (1987), De Scheg, Deventer
• Bérendine (1985), gemeentehuis Zutphen, locatie Warnsveld
• Zuster van het Gemeene Leven op het bleekveld (1985), Agnietenhof, Zutphen (studie in het Rijksmuseum Het Catharijneconvent, Utrecht)
• Monument Stormramp van 1925, Kerkplein, Borculo (1985)
• IJsberen (1986), Callunaplein, Dieren
• IJsberen - kleine versie (1986), Verpleeghuis Lückerheide, Kerkrade (1994) en 't Bouwhuis, Enschede (2004)
• Grand Père, Grand Mère (1987), Dorpsplein, Klarenbeek
• De Sprong (1987), Henriette Polaklaan, Zutphen (1996)
• Paula in kamerjas (1988)[2], te zien in de Beeldentuin van Museum de Fundatie (Heino) en daarvoor bij Verzorgingstehuis De Hoogweide, Lochem (1994), Medisch Spectrum, Enschede (1998) en in Hoog Soeren (2010)
• Melancholie (1991), Museum Henriette Polak, Zutphen; in 2009 herplaatst in de entreehal van het Stedelijk Museum Zutphen
• Draaiende vrouw (1991), ING Bank, Zutphen (1997)
• Ainsi Soit-elle (1992), De Koppellaan, Beek en Donk (1994), Stationsstraat, Apeldoorn (1995) en Belvédère, Breda (2007)
• Geste libre (1996), Frans Halslaan, Zutphen (2006)

• 
  De Gans (1982), Deventer
• 
  Else (1990), Zutphen
• 
  Ainsi soit-elle (1995), Apeldoorn
• 
  Paula in Kamerjas (2002), Hoog Soeren

Werk van Maïté Duval is onder andere te zien in openbare collecties van:

• Museum de Fundatie (de beeldentuin bij Kasteel het Nijenhuis te Heino;[3]
• Stedelijk Museum in Zutphen.

• Lijst van Nederlandse beeldhouwers

• Franse Artiesten Pan 2009: Maïté Duval
• Website kunstenaar