Maud Watson
Maud Edith Eleanor Watson (Harrow, 9 oktober 1864 – Charmouth, 5 juni 1946) was een tennisspeelster uit Engeland en de eerste vrouwelijke winnares van Wimbledon.
Maud Watson
| ||||
 | ||||
Maud Watson, onderste rij rechts | ||||
| Persoonlijke informatie | ||||
| Nationaliteit |  | |||
| Geboorteplaats | Harrow, Londen, Engeland | |||
| Geboortedatum | 9 oktober 1864 | |||
| Overleden | 5 juni 1946 | |||
| Slaghand | rechts | |||
| Enkelspel | ||||
Grandslamresultaten | ||||
| winnares (1884, 1885) | |||
| ||||
Watson werd geboren in de Londense wijk Harrow, de dochter van vicaris Henry William en Emily Frances Watson.[1]
Zij nam deel aan het eerste Wimbledontoernooi voor vrouwen in 1884 en behaalde de titel na winst in de finale tegen haar oudere zus Lilian Watson. Eerder dat jaar had ze al het Ierse Kampioenschap gewonnen na winst tegen de titelverdedigster May Langrishe. In 1885 verdedigde ze met succes haar Wimbledon titel door in de finale Blanche Bingley te verslaan.[2] In 1886 werd op Wimbledon het Challenge-systeem geïntroduceerd voor vrouwen waardoor de titelverdedigster alleen een Challenge wedstrijd hoefde te spelen tegen de winnares van het All-Comers toernooi. In de Challenge wedstrijd verloor Watson haar titel tegen Bingley.
In 1887 en 1888 kon ze mede door een polsblessure haar eerdere successen niet herhalen.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog werkte Watson als zuster en werd voor haar verdiensten onderscheiden met de benoeming tot Lid in de Orde van het Britse Rijk.[3]
In 1946 overleed Watson in Charmouth, Dorset, England op 81-jarige leeftijd.