Masao Abe

Christopher Ives schrijft over hem: "Sinds de dood van Daisetz Teitaro Suzuki in 1966, is Masao Abe de belangrijkste vertegenwoordiger van het Zenboeddhisme in Europa en Noord-Amerika."[1]

Masao Abe was de derde van zes kinderen. Zijn vader was dokter in Osaka. Abe wilde filosofie en religie gaan studeren aan de Kyoto Universiteit maar zijn ouders beslisten dat hij een carrière in de zakenwereld moest nastreven. Hij ging dus rechten en economie studeren aan de Osaka Commercial University en werkte na het behalen van zijn academische titel voor een bedrijf.

Abe hoopt door zijn filosofie de dialoog tussen de religies te bevorderen. In publicaties zoals "Kenotic God and Dynamic Sunyata" maakt hij dit duidelijk.

Citaat: "De kern in de beleving van de werkelijkheid, gezien vanuit zen, is dynamisch wederzijds afhankelijk ontstaan (dynamic interdepent co-origination)".[2][3][4]

Abe trad op als gastprofessor in tal van scholen doorheen de Verenigde Staten, waaronder Haverford College, Columbia University, University of Chicago, Princeton University, Claremont Graduate School, Purdue University, University of Hawaii, en Gustavus Adolphus College (2000-2001)

Mede door de invloed van de Kyotoschool maakte het westen kennis met het zenboeddhisme. Sporen daarvan zijn terug te vinden in Pirsigs Zen en de kunst van het motoronderhoud, maar ook in de meer academische filosofie van Jacques Derrida en Jean-François Lyotard. Hij was een leraar van de Nederlandse Zen-leraar Ton Lathouwers.

• Masao Abe: "Zen en het westerse denken" (Uitg. Kok/Pelckmans 1997)
• Masao Abe: "Buddhism and Interfaith Dialogue" (ISBN 0-8248-1751-6), (Uitg. Steven Heine)
• Masao Abe: "Zen and Comparative Studies" (ISBN 0-8248-1832-6) (Uitg. Steven Heine)
• John B. Cobb: "The Emptying God: A Buddhist-Jewish-Christian Conversation" (ISBN 0-88344-670-7) (Uitg. Jr. and Christopher Ives Editors)

• Masao Abe in "Filosofie Magazine"
• Masao Abe, Zen Buddhism, and Social Ethics By Daniel Palmer