Martinus Gerard Gerritsen

Martinus Gerard Gerritsen (Doetinchem, 14 oktober 1888 – Zunderdorp, 21 mei 1956) was een Nederlands predikant van de Nederlandse Hervormde Kerk en voornamelijk werkzaam te Amersfoort, waar hij veel aanzien en bewondering verwierf door onder andere zijn vele vrijwilligerswerk.

Gerritsen verhuisde al vrij snel na zijn geboorte naar Soest waar zijn vader directeur van de posterijen werd. Na zijn middelbareschooltijd aan het Christelijk Gymnasium Utrecht (bèta) begon hij in eerste instantie aan een studie medicijnen te Utrecht. Na een jaar studie besloot hij te stoppen en terug te keren naar het gymnasium om aldaar zijn alfa-diploma te behalen. Hierna heeft hij een studie theologie te Utrecht gevolgd en afgerond. Tijdens deze studie heeft hij met studiegenoten de studentenvereniging Unitas Studiosorum Rheno-Traiectina opgericht.

Na zijn studie is hij in eerste instantie gaan werken als hulpprediker te Gaanderen daarna als volledig predikant in Purmerland, Zunderdorp en vervolgens in Amersfoort, waar hij predikant was van de Nederlandse Hervormde Kerk van 13 juni 1922 tot 1 mei 1954. Na zijn pensionering tot aan zijn dood was hij emeritus predikant.
Naast zijn werkzaamheden als predikant is hij lange tijd leraar godsdienst geweest op het Lyceum te Hilversum. Verder is hij als vrijwilliger werkzaam geweest bij verschillende maatschappelijke organisaties en heeft hij bijgedragen aan de oprichting van de Emmakerk (tegenwoordig Emmaüskerk) te Amersfoort.
In 1922 heeft Ds. Gerritsen het Crux Rubra Hungaria ontvangen uit handen van de Hongaarse president Miklós Horthy vanwege zijn bijdrage aan de opvang van Hongaarse kinderen in Nederland vlak na de Eerste Wereldoorlog. Daarnaast is hij in de jaren vijftig geridderd in de Orde van Oranje-Nassau.