Martellotoren
Martello tower (Martellotoren in het Nederlands) is oorspronkelijk de naam die gegeven werd aan vrij simpele verdedigingstorens die in de negentiende eeuw op veel plaatsen in het Britse Rijk werden gebouwd. Deze bouwwerken kunnen nog worden gevonden langs de Britse kust.
Bouw en indeling
De torens waren ongeveer 12 meter hoog met muren van ongeveer 2,5 m dik. Toegang tot de toren was via een ladder naar een deur op ongeveer 3 m boven de basis. Er waren hier schietsleuven in de muur gemaakt zodat neerwaarts vuur op de aanvallers mogelijk was.
Het platte dak had een hoge borstwering en een verhoogd platform in het midden met een draaipunt voor een kanon dat een cirkel van 360° kon maken. Sommige torens kregen meerdere wapens, die echter niet volledig konden ronddraaien. De muren hadden smalle spleten voor defensief vuur.
Het interieur van een klassieke Britse Martellotoren bestond uit twee verdiepingen en soms met een kelder. De begane grond diende als opslagruimte voor munitie, water en voedsel. De bemanning van 24 mannen en één officier woonde in een kazemat op de eerste verdieping. Deze verdieping was verdeeld in verschillende kamers met open haarden in de muren voor koken en verwarming. De officier en de soldaten leefden in aparte kamers van bijna gelijke grootte.
Torens bij Dublin
Voor literatuurliefhebbers is het vooral de aanduiding voor een van die torens, namelijk de Martello tower in Sandycove iets ten zuiden van Dublin, waar James Joyce enige tijd heeft gewoond, en waar in zijn werk Stephen Dedalus woonachtig is. Die Martello tower is tegenwoordig een museum.
Zie ook
- Hackness Martello Tower and Battery
- Kasteel van Sandgate
- Modeltoren (1811 type) voor een vergelijkbare Franse versie
- Lijst van Martellotorens op Minorca
 |
Zie de categorie Martello towers van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |