Margaretha van Brabant (1323-1380)

Margaretha van Brabant (9 februari 1323 — kasteel Regnault, Bogny-sur-Meuse, 25 april 1380) was een dochter van hertog Jan III van Brabant en Maria van Évreux, en door haar huwelijk gravin van Vlaanderen. Zij was een zuster van Johanna van Brabant en Maria van Brabant.

Margaretha van Brabant

Margaretha was rond 1340 in eerste instantie voorbestemd als echtgenote van Eduard van Woodstock, de zoon van koning Eduard III van Engeland. Deze huwelijksovereenkomst werd echter in 1345 verbroken. Op 6 juni 1347 trouwde ze met graaf Lodewijk II van Vlaanderen, ook bekend als Lodewijk van Male. Na het overlijden van haar vader in 1355 ontstond er een conflict over de verdeling van het hertogdom Brabant onder de drie dochters van Jan III (de Brabantse Successieoorlog). Lodewijk van Male wist in dit conflict in naam van zijn vrouw onder andere de heerlijkheden Mechelen en Antwerpen te verkrijgen.

Margaretha woonde de laatste jaren van haar leven in Bogny-sur-Meuse in het graafschap Rethel, ver van het Vlaamse hof, vermoedelijk op bevel van haar man.

Uit het huwelijk van Margaretha van Brabant en Lodewijk van Male werd één kind geboren, Margaretha van Male, die uiteindelijk het hertogdom Brabant zou erven van haar tante Johanna van Brabant. Margaretha van Male trouwde met Filips de Stoute, hertog van Bourgondië. Via deze lijn kwamen het hertogdom Brabant en het graafschap Vlaanderen in Bourgondisch bezit.