Marcus Calpurnius Bibulus

Marcus Calpurnius Bibulus was een Romeins politicus uit de 1e eeuw v.Chr.

Hij was een tegenstander van Julius Caesar, met wie hij samen consul was. Hij verzette zich tevergeefs tegen de leges agrariae (akkerwetten) en andere maatregelen die Caesar nam.

Bibulus was als aanhanger van de senaat een man met enig politiek gewicht binnen de aristocratie. Hij behoorde tot de optimates en zou later ook Gnaius Pompeius Magnus maior behulpzaam zijn om hem alleen het consulaat te laten bekleden.[1]

In de provincia Syria verwierf hij in 52 v.Chr. roem vanwege zijn uitstekende bestuurlijke kwaliteiten. Hij stelde als veldheer echter niet veel voor.

Hij trouwde met een dochter van Marcus Porcius Cato Uticensis minor, Porcia. Na Bibulus' dood (kort voor de slag bij Dyrrachium) hertrouwde zij met Marcus Iunius Brutus.[2]

Bibulus' gelijknamige jongste zoon raakte in de slag bij Philippi in de macht van Marcus Antonius, sloot zich bij hem aan en was in het vervolg zijn legatus in Syria, waar hij stierf.

Caesar overschaduwde tijdens het tweemanschap met Bibulus zijn ambtsgenoot zozeer, dat het een populair grapje was, niet te spreken over het consulaat van Bibulus en Caesar, maar van Julius en Caesar.