Malcolm Hobson

Malcolm "Mac" Hobson (7 juni 1931 - Douglas, 5 juni 1978) was een Brits motorcoureur.

Mac Hobson begon zijn carrière als solocoureur. Hij nam onder andere deel aan de Manx Grand Prix, waar hij in 1958 voor het eerst in de uitslagenlijsten voorkwam. In 1962 maakte hij de "opstap" naar de meer professionele Isle of Man TT en in 1964 kwam hij met bakkenist J. Hartridge voor het eerst aan de start in de Sidecar TT, waarin ze als 21e eindigden. Van 1965 tot en met 1971 was Geoff Atkinson zijn vaste bakkenist. Ze reden met BSA-motoren, in een periode dat de BMW-motoren veel sneller waren.

In 1974 kwam Jack Armstrong als bakkenist en werd er een Yamaha-blok aangeschaft. Dit was de periode dat de Isle of Man TT bij de Europese coureurs uit de gratie was geraakt door de vele ongevallen. Heinz Luthringshauser was er echter wel en won, maar Hobson en Armstrong werden derde. Ze eindigden in het wereldkampioenschap wegrace als veertiende.

In 1975 nam Hobson met verschillende bakkenisten aan veel meer Grands Prix deel: Met Mick Burns werd hij derde in de Grand Prix van Frankrijk, met Jack Armstrong vocht hij in de GP van Oostenrijk om de derde plaats tegen de combinatie Herbert Prügl/Johann Kußberger tot Hobson/Armstrong in de voorlaatste ronde uitvielen. In de Sidecar TT werd hij met Gordon Russell met slechts 4 seconden achterstand tweede. In de TT van Assen reed hij ook op de tweede plaats, tot hij in de Ruskenhoek van de baan schoof. Hobson/Burns/Armstrong/Russell eindigden als vijfde in de eindstand van het wereldkampioenschap.

In 1976 was Mick Burns de vaste bakkenist, hoewel ook John Inchcliff minstens één race als passagier optrad. Ze haalden een goed resultaat in de Sidecar TT (derde), maar wonnen ook de Sidecar 1000 cc TT, die niet meetelde voor het wereldkampioenschap.

In 1977 kwam Stuart Collins als bakkenist. De Isle of Man TT was haar WK-status kwijt, maar voor Mac Hobson was het toch nog steeds de belangrijkste race van het jaar. Ze vielen in de eerste manche van de Sidecar TT uit, maar wonnen de tweede manche, die ze van start tot finish leidden. Ze scoorden ook 10 punten in het wereldkampioenschap en eindigden als veertiende in de eindstand.